سلام بله درسته منم منظورم همون سایت بود
راستش من فقط یکبار چند تا سمپل ازشون گرفتم و بنظرم مشکلی نبود
اما خب با توجه به اینکه شما دوبار خرید داشتید قطعا تجربه اتون بیشتر از منه
(کاربر Npm به این مورد توجه داشته باشید)

سلام
سایت ع*ط*ر*ی*ن*ه دکانت های 2، 5 و 10 میلش رو موجود داره.

من بلک اوپیوم رو هم دوست دارم اما بلک اوپیوم اکستریم بنظرم خیلیی جذاب تر و صدالبته متفاوت تره.
یکم اسپایسی، پاچولی و وانیلیه. وقتی تستش کردم انگار دونه های درشت قهوه و کاکائو رو دستم گرفتم و مشغول بوییدنشون هستم.
هم زمان هم شیرینی کاکائو رو داره و هم تندی و تلخی قهوه رو.
عطر تقریبا رسمی ایه، در حین رسمیت و جدیتی که داره، بنظرم کاملا صمیمیه.
برای مجالس مهمونی، قرار با خانواده، پارتنر و دوستان و.. واقعا گزینه ی خیلی خوبیه.
با استایل های زمستونی عالی میشه، مخصوصا پالتوهای چرم یا خزِ تناژ کرم_قهوه ای.
کیف میده اینو بپوشید و خودتون رو به یک فنجون قهوه یا شاید هم شیک قهوه توی یک کافی شاپ دنج مهمون کنید.
باتلش هم واقعا زیباست و پخش بو و ماندگاری خوبی هم داره.
و یه نکته ی دیگه هم هست اونم اینه که خیلی منو یاد گودگرل انداخت و بنظرم شبیه همن تا حدودی، در نتیجه میتونه جایگزین خوبی برای گودگرلی باشه که خیلی خیلی تکراری شده.

فکر کنم شهریور ماه بود که این عطرو هدیه گرفته بودم و اونموقع اصلا نتونستم باهاش ارتباط بگیرم. فکر میکنم 3 4 پاف ازش زدم و بیرون رفتم، که حسابی سردرد گرفتم و بلافاصله گذاشتمش کنار.
الان که هوا سرد شده دوباره سراغش رفتم و خب فکر میکنم زود قضاوتش کردم.
برای این هوا واقعا میتونه عطر خوبی باشه. و فکر میکنم جز همون دسته از عطرهاییه که جا و فصل استفاده ازش خیلی روی بازخوردی که ازش میگیرید تاثیر داره.
مناسب استفاده توی مکان های باز و هوای سرده. از اواخر پاییز تا اوایل بهار مناسب ترین زمان استفاده اشه. و مناسب سنین بالای 25 سال.

این عطر امضای یکی از دوستان منه. در کل خیلیی معمولیه، من فکر میکنم پارسال دکانت 20 میل ازش گرفتم که هنوز هم ازش باقی مونده و من به ندرت برای تنوع فقط توی خونه ازش استفاده میکنم. الان که اصلا ارزش نداره بخواید 6 تومن هزینه کنید برای همچین عطری.
شروعش گلی و میوه ای و کمی تنده، مدتی که از اسپری کردنش میگذره وانیلی، میوه ای، مشکی و بسیار شیرین میشه. در کل بوی رز هم کاملا مشهوده.
بیشتر به درد استفاده توی خونه میخوره بنظرم، یا حالا مثلا پاییزی بهاری بخواید پیکنیک یا پارکی جایی برید هم خوبه.
گرم هست ولی اونقدر قوی نیست که بگیم مناسب زمستون و روزهای سرد باشه. مناسب استایل ها و مجالس رسمی هم نیست حقیقتا.

رز پریک (نیش رز)
اصلاا گول پکیجینگ گوگولی و رنگ صورتیشو نخورید. این عطر کاملا با ظاهر باتلش در تضاده. فقط کافیه به اسمش دقت کنید، گویای همه چیز هست.
در شروع بسیار تند و بسیاار فلفلی و کمی چوبیه.
نت های بیسش نعناع هندی و تونکا هست که بعد از گذشت چند دقیقه از شروع تند و فلفی کار، کاملا متوجهش میشید.
فکر میکردم یک حس گلی رزی ازش میگیرم اما در کل اصلا خبری ازش نبود.
یک حالت خاصی داشت، انگار رگه های ریزی از رز به مشامم می رسید اما نه یک گل رز معمولی. بیشتر مثل رزی بود که با خاک میکس شده. دقیقاا همین بود.
کاملا یونیسکسه و اصلا عطر شاد و شیطونی نیست، برعکس کاملا خنثی، دارک و خاکستریه.
تصور کنید، توی یک روز سرد و خشک ابری وارد یک باغی شدید و بین بوته های فلفل و نعناع هندی و درخت ها، شاخه رزی توجه شمارو به خودش جلب کرده. نسیمی می وزه و همزمان با پایین اومدن قطرات بارون عطر خیلی ضعیفی از رز و خاک به مشامتون میرسه. به قصد چیدن گل دستتونو جلو می برید و بعد از چیدن گل اونو نزدیک بینیتون میکنید تا عمیقا استشمامش کنید که در کمال ناباوری رز همون جا بین دستان شما خشک میشه.
و حالا شما موندید و بوته های نعناع و هوایی خاکستری و گلی که خشکیده. همچین وایبی برای من داشت.
در کل من دوسش داشتم، نه خیلیی، اما خوب بود.

توی چهار عطر ناسوماتو ( فانتوماس ، بلک افگانو، برائوندا و بلاماژ) که من تست داشتم تا الان، به راحتی متوجه رایحه ی مشک شدم.
یکی از خلاقیت های جالبه عطاره. انگار میخواد یه وجه شباهتی حالا کوچیک یا بزرگ بین عطرهاش بزاره. مثلا من خودم از قبل بلک افگانو رو تست داشتم، بعد که فانتوماس و بعدش بلاماژ و برائوندا رو تست کردم اصلا حس غریبی نسبت بهشون نداشتم‌. اتفاقا برام آشنا بودن.
جدا از این ها، از نظر من، این عطرها برای استفاده مداوم مناسب نیستن. نه اینکه بد یا آزار دهنده باشن نه، اتفاقا جذابیت های خاص خودشون رو دارن. اما فکر میکنم حیفه اگر بصورت مداوم و در هر جا بخواید بپوشیدشون. از جهت ارزشمند بودنشون هست که اینو میگم.

هنر یعنی همین!
منو برد به چهار پنج سال پیش، همون روزهایی که شروع کرده بودم کتاب جنایت و مکافاتو بخونم. قشنگ منو پرت کرد تو همون کتاب. بزارید براتون از راسکولنیکوف بگم..
مدتی بود که سخت حساس و تحریک پذیر شده بود، چونان سر به گریبان و در خود فرورفته و گوشه گیر شده بود که از سایه ی خودش هم میرمید.
بیرون هوا داغ بود و خفقان آور. گرد و غبار هوا، داربست های ساختمانی با کپه کپه آجر و آهک و ماسه ای که سر راه ریخته بودند، بوی گند غریبی که برای همه ی پترزبورگی هایی که وسعشان نمی رسید ویلایی در حاشیه ی شهر بگیرند، بویی آشناست.
دیگر جای درنگ نبود، تبر را بیرون کشید و دو دستی بالابرد. تقریبا بی هیچ کوششی ماشین وار ته تبر را بر فرق سر پیرزن کوبید. پیرزن فریادی کشید گرچه ضعیف، همان دم ضربه ی دوم با تمام قدرت فرود آمد و بعد ضربه هایی دیگر، هربار با ته تبر و بر فرق سر.
خون شرو شر بیرون ریخت مثل آب از لیوان برگشته ای.
اما این کار باید می شد. این ها را از پیش هم می دانست. بالاخره با دلی گرفته حکم خودش را صادر کرد؛ این ها همه اش مال این است که ناخوش ام، زیادی خودخوری کردم. خودمم نمیدانم باید چکار بکنم. وای خدا، چه سیر شده ام از همه چیز! همانطور که راه می رفت احساسی تازه و سمج و سرسخت دم به دم به دلش چنگ می انداخت. یکجور احساس دلزدگی از همه چیز و هر چیز که پیش چشمش می آمد. احساسی کین آلود و یکدنده! کشنده!
از آدم هایی که در خیابان میدید بدش می آمد. از قیافه هایشان، از طرز راه رفتنشان، از حرکاتشان...
این خیلی عجیبه که یک عطر بتونه احساسات آدمی رو بدست بگیره که اصلا و ابدا احساسی نیست. این اعجوبه ها دست منو میگیرن و منو از خودم واقعیم دور میکنن. نقطه ی ضعفم افتاده دستشون:) عیبی هم نداره، نه اصلا عیب نداره
اینا عمیق ترین لبخند هارو روی لبام میارن، لبخند هایی که اگر هرچیز دیگه ای رو توی دنیا بهم بدن با هر قیمت و ارزشی، ابدا صرفشون نمیکنم. ابدا

من این کارو یکبار روی کاغذ و یکبار روی پوستم تست کردم. و خیلی جالب بود که دو حس متفاوت ازشون گرفتم.
تست روی کاغذ: خیلی تند، کمی آبنباتی، مشکی، و کمی شیرین بود. کمی هل و ترکیبی از بوی پرتقال و سیب به نظر من اومد. اما کاملاا رایحه میخک مشخص بود.
توی نت های اولیه اش زعفران هم نوشته شده اما من حسش نکردم ، انقدر نت میخک مشهود بود و اسپایسی بود که انگار زعفرون بینشون گم شده.
تست روی پوست: خیلی خیلی شیرین تر شد، و خیلی ملیح تر. همچنان مشکی، اسپایسی و کمی چوبی بنظرم اومد. یک حالت ترشی خاصی داشت. و به خوشمزگی پرتقال و سیب ترش بود.
در کل فکر میکنم روی پوست خیلی بهتر عمل کرد.
کاملا خوشمزه ، اما نه یک عطر گورماند ساده، پیچیدگی های خاص خودشو داره.
در کل بانمکه. میشه این عطرو زد و لباس های رنگی رنگی پوشید و ساعاتی فارغ از دنیا و دغدغه های زندگی رفت بیرون و با دوستان و خانواده خوش گذروند.
به درد کسی با شخصیت و ظاهر اینید دوست ونزدی ادامز میخوره، کاملا پرشور و سرزنده.
میتونه عطر امضا باشه و اگر شما همچنین روحیه ای دارید انتخاب خوبیه👌
بیشتر زنانه است اما اگر آقایی روحیه ی شوخ و شادی داشته باشه هم میتونه ازش استفاده کنه، یک پیراهن هاوایی هم بپوشه عالی میشه؛)

متریال برای من وایب سنتی و کلاسیک داره، خیلی لذت بخشه برام که همچنین وایبی از یک عطر بگیرم.
اینجور عطرها قشنگ منو پرت میکنن توی یه دنیای دیگه. دنیایی که توش شوپن و موتسارت توی خانه اپرا قطعه های منحصر به فرد خودشون رو مینوازن و یا سالوادور دالی یا ونگوگ و خیلی از نقاش های بزرگ دیگه اثرهای فاخرشون رو توی بهترین گالری ها به نمایش در میارن.
جایی پر از هنرمند، جایی که میشه نشست و فقط اندازه ی چند دقیقه محو نبوغشون شد.
با توجه به پرفورمنسش نمی ارزه این قیمت اما حالتونو خوب میکنه.
مناسب فصول سرد و استایل ترجیحا رسمیه.
اپنینگش پیچیده و کمی سنگین، رزینی و تنده. نت های چوب و نعناع هندی خیلی خوب حس میشن.
در فاز نهایی هم بنظرم اومد که خیلی شیرین شد و نت هاش برعکس شروعش کاملا مشخص بود. کاملا برای من وانیلی، مشکی بود و یکم چرمی.