گر اوفتد به دستم آن میوه رسیده 
بازآ که توبه کردیم از گفته و شنیده 
روزی کرشمه‌ای کن ای یار برگزیده 
یاران چه چاره سازم با این دلِ رمیده 
شمشاد خوش خرامش در ناز پروریده 
چون قطره‌های شبنم بر برگ گل چَکیده 
وان رفتن خوشش بین وان گام ِ آرَمیده 
صد ماه رو ز رشکش، جیب قصب دریده 
دنیا وفا ندارد ای نور هر دو دیده ...

ما را به نیمه پُر لیوان چ‌کار ؟

این باقی سمی‌ست که پیش تر خورده اند !

گفتا من آن ترنجم کاندر جهان نگنجم
گفتم به از ترنجی لیکن به دست نایی
گفتا تو از کجایی که آشفته مینمایی
گفتم منم غریبی از شهر آشنایی
گفتا سر چه داری کز سر خبر نداری
گفتم بر آستانت دارم سر گدایی
گفتا به دلربایی ما را چگونه دیدی
گفتم چو خرمنی گل در بزم دلربایی
گفتم که بوی زلفت گمراه عالمم کرد
گفتا اگر بدانی هم اوت رهبر آید
گفتم که نوش لعلت ما را به آرزو کشت
گفتا تو بندگی کن کاو بنده پرور آید

از آمدن و رفتن ما سودی کو ؟

در تارِ وجودِ عمرِ ما پودی کو ؟

چندین سر و پای نازنینان جهان

می‌سوزد و خاک می‌شود ، دودی کو ؟

و هوایی که دلگیر است

مدت هاست دلگیر است

دیگر چشمانم طاقت دیدن ابر ها را ندارد

کجایی دخترکم ؟

 

گر بوی تو را باد به منزل برساند ... جانم برهاند

الا یار جان چرا رنگت خزان است سبزه به ناز می آید

محرم راز می آید

نخور غصه خداجان مهربان است سبزه به ناز می آید…

محرم راز می آید

میان ما و تو عهد و نشان است سبزه به ناز می آید…

محرم راز می آید

الا یار جان خطر دارد جدایی سبزه به ناز می آید.

محرم راز می آید

نهال بی ثمر دارد جدایی

سبزه به ناز می آید محرم راز می آید

خداوندا به من زودتر رسانش سبزه به ناز می آید.

محرم راز می آید

دلم از دیده می پرسد نشانش سبزه به ناز می آید

محرم راز می آید

چو می آید به پیشم عاشقانه سبزه به ناز می آید

محرم راز می آید

بگردم قامت سرو روانش سبزه به ناز می آید

محرم راز می آید

از دل پر دردم شنو سوز و گداز می آید.

به این که بغضم از چی بود

به این که تو دلم چی نیست

تمام عمر خندیدم !

تمام عمر شوخی نیست ...

آنچه خوبان همه دارند ...

تو ، یکجا داری !

چه تلخه

چه تلخه ، باید تنها بمونه قلب گلدون ...

مثل من

که بی تو ، نشستم زیر بارون زمستون ...

 

تَمَلّی مَعاک...