Noir

آیلی جانم ممنونم از محبت و لطف تو :)

پر فروغ و مانا باشی زیبا😇♥️

جناب معصوم نژاد مچکرم از نگاه و لطف شما🌹🌹

عرض ادب جناب رضایی،

چه به جا فرمودید، عمیق و در عین حال منظم :)

بی‌نهایت ممنونم از شما🌹

درود به شما آقا احسان،

بسیار ممنونم از توجه و نگاه شما :)🌹

درود به شما :)

بسیار سپاسگزارم از مهر و توجه‌تون😊🌹

من هنوز هم اغلب میرم به چند سال پیش.. فرقی نمی‌کنه چشم ها باز باشن یا بسته؛ انگار این آدمه که جزئی از خاطرات خوب گذشته اش شده. من هنوز میرم چند سال پیش.. من هنوز چشم باز میکنم و دوستانمون رو میبینم، چشم می‌بندم و باز هم چشم انتظار اونهام. من میرم آبان اون سالی که سه سال ازش میگذره.. وقتی نمی‌دونستم اینجا چه خبره، وقتی یهو اینجا چند تا در به روم باز شد، چند تا جرقه تو ذهنم خورد.. من لحظه لحظه اون شب هایی که تا سپیده دم اینجا بودم رو مرور میکنم.. یادمه گاهی نوشته هایی بودن که باعث میشدن من دیگه نخوابم. معلق بمونم میون رویا و بیداری؛ اشک بریزم..

بعد یهو یه سال جلوتر می‌پرم و میرسم به یه پنجشنبه ای و یه روزی از روزهای سرد و سنگیِ دی ماه.. یهو میبینم خیلی چیزها دیگه نیستن.. همینقدر شوخی‌ شوخی.. همینقدر بی‌مهابا! من همیشه اصلا خوش‌بین نبودم. دی گذشت و عید اومد و رفتیم جلو و من با خودم گفتم دیگه درست نمیشه. بدتر هم میشه.. آقای سخی یه نوری روشن میکرد تو دل تاریک من و من چشمم دنبال همون بود. هی میخوام بنویسم ولی نمی‌دونم چی بگم. میام چهارتا خط اینجا بذارم انقدر محو صفحه میشم یهو باز میبینم رفتم سه سال پیش. یه لوپی که وقتی دکمه شروع رو میزنم انقدر دورش می‌چرخم سرگیجه میگیرم و وقتی دکمه پایانو میزنم می‌رم سر خونه اول.. فقط می‌خرچم، همینقدر بی‌مهابا! من  می‌نویسم، به قدر ناچیز، ولی نمی‌دونم چرا احساس میکنم جهان دیگه حوصله این حرف هارو نداره :) (پونزده شونزده باری گفتم می‌نویسم و هیچ کاری نکردم، میدونم، عذر تقصیر :) هر شونزده بار زور این لوپ لعنتی چربیده به زور بازوی من :))

خدا حفظتون کنه🌹

درود بر تو مهربد جان

خیلی ممنونم از توجه و مهر تو😊🌹

بی‌نهایت مچکرم از محبت شما، همیشه لطف دارید به من :)🌹