سلام کاربر گرامی
چطور می توانیم به شما کمک کنیم؟
در سپتامبر 2009 شرکت Dior به مناسبت بیست و یکمین سالگرد تولد ادکلن بی نظیر Fahrenheit این محصول را به عنوان جانشین شایسته ی آن با رایحه ای تلخ تر و با بطری ای به رنگ گدازه های آتشفشانی به بازار عرضه کرد
در این محصول به بوی خارق العاده ی گل بنفشه آمیخته با رایحه ی کمیاب چوب درخت مر توجه ویژه ای شده است و حس ماجراجویی که در آخر مرزهای جهان در کنار مواد مذاب راه می رود را القا می کند !!!
عطرافشان استشمام این رایحه را به همه شما پیشنهاد می کند .
نوع عطر | ادو تویلت |
برند | دیور |
عطار | فرانسوا دماشی |
طبع | گرم |
سال عرضه | 2009 |
گروه بویایی | چوبی گلی مُشکی |
کشور مبدأ | فرانسه |
مناسب برای | آقایان |
اسانس اولیه | بنفشه ، صمغ درختچه مر، روایح دودی، عود |
یک عطر "زیبا" . متاسفانه زیبایی و هارمونی در عطرها عنصری هست که فراموش شده و در سایه پرفورمنس، یونیک و عجیب بودن، طبیعی بودن نوتها و تفکیک روایح .... گم شده و انگار فراموش کردیم که عطر قبل از هر چیز باید یک حس پررنگ رو به شما منتقل کنه .حالا این حس میتونه ایجاد نوستالژی، احساساتی شدن (overwhelming)... باشه.
این یکی از اون عطرهای زیبا هست. عطری که ترکیب کلی روایح یک ترکیب سینرژیک میشه که دیگه شمردن تک تک نوتها مهم نیست. بلکه ترکیب کلی رایحه مهم هست. از این لحاظ، مطمئنا این عطر یکی از 5 عطر برتر مورد علاقه من هست (در عین اینکه صدها عطر نیش و دیزاینری رو تست کردم).
یک برداشت شرقی از فارنهایت بزرگ هست. میشه گفت بیشتر چوبی صمغی هست-در مقابل فارنهایت اصلی که چرمی بنفشه ای هست. شباهتهایی با فارنهایت اصلی میتونید توی این عطر پیدا کنید (مثلا 20 درصد) اما خود فارنهایت اصلی اینقدر پیچیده هست و تعداد نوتها اینقدر زیاد هست که واقعا سخت بشه گفت در چه چیزی مشترک هستند. از اشتراکاتشون یکی بنفشه هست (و البته مصنوعی) که اینجا کمرنگ هست و حضورش فقط در حدی هست که آبی بر آتش گدازه های فارنهایت ابسولوت بریزه و نگذاره خیلی عطر داغی باشه. همینطور نوعی وانیل سرد (احتمالا مصنوعی) که در فارنهایت 32 خیلی پررنگ هست و در عطرهای دیگه ای مثل اورینتال لانژ دیفرنت کمپانی و ساید افکت اینیشیو و حتی گریتی افسوس هم قابل حس هست، اینجا هم زیرپوستی حضور داره. وانیل و مر خیلی کم شیرینی به عطر دادن. اما نه یک شیرینی داغ و سوخته و قندی.
نوتهای اصلی صمغ مر و اینسنس هستند و البته عود که در ابتدا کاملا چوبی هست و در آخر کمی دودی میشه. اون حس ادویه ای کمی شبیه به فلفل سیاه و کمی شبیه زیره هست. حس چرمی و گازوئیلی فارنهایت رو اصلا نداره. هر چند اون حس ادویه ای میتونه بیانگر نوعی از پرداخت چرم هم باشه. نوتها چندان تفکیک شده نیستند و تغییرات رایحه خیلی زیاد نیست (شاید بشه گفت فقط دو مرحله داره). اما این اصلا اهمیتی نداره برای من.
معمولا عطرهایی با عناصر شرقی چندان ممکنه شیک و لاکچری به نظر نیان. اما ابسولوت اینطور نیست و بسیار شیک و مدرن هست.
نکته خیلی خیلی مهم اینکه این عطر در دمای اتاق و هوای گرم یک عطر کاملا معمولی ممکنه به نظر بیاد و واقعا بعضی نوتها در بینی انسان در حالتی کاملا حس میشن که گیرنده های بویایی در تماس با هوای سرد باشن. پس حتما در هوای سرد تست بشه.
با اینکه سالها هست میگن این عطر توقف تولید شده؛ اما همچنان به وفور در دسترس هست. هرچند در بعضی جاها به قیمت خیلی بالا.
و در نهایت اینکه شبیه ترین عطر به فارنهایت ابسولوت، فارنهایت ل پارفیوم معرفی شده. اما اون نوت بوزی و وانیلی ل پارفیوم واقعا اجازه نمیده که در حد و اندازه های ابسولوت عمیق و مرموز و دارک باشه.
در مورد بلایند بای: از نظر رایحه کاملا همه پسند و سیف هست و بعید میدونم کسی بدش بیاد از این عطر. اما چون ممکنه برای بعضی ها معمولی به نظر بیاد، نمیتونم بلایند بای رو توصیه کنم (من خودم به همه فلنکر های فارنهایت علاقه مندم و در نتیجه نظر من بایاس شده هست مطمئنا).