Laboratorio Olfattivo - Sacreste

شروعی مرموز و جذاب اما در انتها بی هویت و وا داده
اولین بار که اسپری کردم واقعا شوکه شدم و بسیار لذت بردم.مدام دستم رو می بوییدم و توی رایحه ی بخوری و صمغی اش غرق می شدم؛اما هرچی از اواسط کار عبور می کنیم رایحه به سمت تک بعدی شدن میره و انگار دیگه چیزی برای ارایه نداره و یه جورایی دستش رو میشه.نمی گم که بد هست یا پایان بندی زشتی داره اما انتظار خیلییی بیشتری داشتم با اون شروع طوفانی.
رایحه ای اسپایسی و صمغی و بالزامیکی در شروع که چوب و بخور اون ها رو همراهی می کنه(یک وایب تنباکویی هم ازش گرفتم).به واسطه صمغ المی(لامی) بوی خوراکی مانند و آجیل مانندی رو حس کردم و حس شوخ ای به فضای اینسنسی می داد.همه این ها در نهایت به سمت آمبری شدن پیش میرن با حفظ تمی انیمالیک و اسپایسی که در انتها مقدار کمتری حس رزینی داره.
مجموعا عطر بسیار خوبی هست.بی مانند نیست اما خوب کار شده.بیشتر مردانه هست و مناسب هوای خنک.پخش و ماندگاری رضایت بخشی هم داره.

مخلص

دوستان عزیزم سلام
ساکرست از برند لابراتوریو الفتیوو
رایحه:
اجازه بدید نت هارو ریزشماری نکنم چرا که حقیقتا در چنین کاری قادر به انجامش نیستم.
ساکرست رایحه اینسنسی به شدت جون داری داره و احتمالا با هرکاری که تا به امروز تست کردید متفاوته
منظور از اینسنس چیه؟یه مقدار کندر بگیرید و رو اتش قرار بدید.رایحه ای که به مشامتون میرسه همون اینسنس یا بخور کندر هستش
این دست روایح اینسنسی به روایح کلیسایی معروف هستن چرا که بخور کندر جایگاه ویژه ای در کلیساها داره و برای کسانی که به این مکان رفتن بسیار اشنا جلوه میکنه
البته لازم به ذکره که رایحه بخور کندر شباهت زیادی به پوست گردو داره و اگر چنین چیزی حس کردید از شامه خودتون ایراد نگیرید چرا که حستون کاملا درسته
این رایحه منو یاد فیلمای ترسناک تسخیر ادما توسط شیطان میندازه که برای‌جن گیری میارنشون کلیسا :))
پخش و ماندگاری:
ماندگاری روی پوست بد نیست و حدودا ۵ ساعت میتونم رایحه این کار رو روی پوستم حس کنم ولی پخش بو خیلی معمولیه.هرچند که چنین روایحی برای بازخورد ساخته نشدن فلذا پخش بوشون اهمیت چندانی نداره
ارزش خرید:
باتل های ۳۰ میل این برند با توجه به قیمت خوبشون به شدت ارزش خرید دارن.ساکرست هم از این قضیه مستثنی نیست ولی نکته ای که وجود داره اینه که این رایحه به هیچ وجه برای بازخورد گرفتن ساخته نشده و بسیار تاریک و روحانیه.از اون دست روایحیه که در تنهایی برای لذت بردن خودم میپوشم و از کسی راجبش نظر نمیپرسم
با ارزوی‌اوقات خوش و معطر برای دوستان عزیزم

وقتی پیش مهربد با هم مشغول عطربازیم روند اینجوریه که انبوهی از کارهای تست شده و تست نشده رو میچینیم جلومون و دیوونه بازی شروع میشه، تست پشت تست، هیجانی که فروکش نمیکنه و یکی تو اون لحظه ناظرمون باشه و شدت هیجانمونو ببینه قطعا فکر میکنه دیوونه شدیم (:
نکته جالب راجب مهربد گستره فهم بویاییشه ، کارهایی که داره همه نوع و سبک از رایحه رو پوشش میده که میزان فهم و درکش از روایح رو نشون میده .
اما این کار بین همه کارها جور دیگه ذهن منو مشغول کرد، لابراتوریو ساکرست
اعتقادات و سلایق متفاوتی برای معیار زیبا بودن عطر وجود داره، یکی سادگی رایحه براش زیباس، یکی پیچیدگی و بازخورد آوری رایحه، یکی نحوه ترکیب عناصر رایحه و .....
اما برای من وهم انگیزی رایحه معیاره، اون قدرت عطر تو پرواز دادن تخیل آدمیزاد، اون لحظه ای که رایحه رو استشمام میکنی ناخودآگاه میری به فضا و نقطه ای که انگار روحت روزی توش در قالبی دیگه پرسه زده اما جسمت هرگز اونجا نبوده...
همچین رایحه ای از تو نمیخواد عناصر تشکیل دهندش رو تحلیل کنی یا اوج و فرودش تو میدل نت یا درای داونش رو بشکافی ، بلکه وادارت میکنه قصه درونش رو کشف کنی ، مثل یک هزار توی بویایی که پیوند میزنه با عمیق ترین بخش روح و همین علته که در کامنت های یه سری عطر ها در عطرافشان بجای تحلیل های فنی بیشتر از احساسات و تفکرات نسبت به اون عطر میخونیم، چون مفهوم هنر در عطر همینه و روایح اومدن که احساسات رو به حرکت دربیارن و خوشبویی برای ما عطربازان لااقل اولویت دومه !
ساکرست برای من همونقدر که زیباس غم انگیز و تاریکم هست....
یه رایحه بخوری - صمغی -رزینی در محوریت و در ادامه زعفرون ، چوب و ادویه در فرع یه رایحه سنگین، تاریک، متکی به نوعی اصول کلاسیک و مرموز رو میسازن.
برای من یادآور کلبه محزونی تو دل جنگل لب غروبه که بوی چوب در حال سوختنی هم فضا رو پرکرده، یا یادآور فضایی کاتولیکی مثل کلیساهای قرون وسطاس، هرچی که هست حزن عجیبی توی خودش داره، حزنی آمیخته با ترس و تاریکی، براومده از دل سختی و سیاهی که خودشو تو شیشه عطر ریخته و به نمایش میزاره .
این حس و حال رو قبل تر تو عطرهایی شبیه به هیستوریز 1740 و پرایوت لیبل ( با تاریکی کمتر) گرفته بودم.
عطری که بیشتر برای بوییدنه تا پوشیدن و لذت بردن از رمز و راز های نهفته تو خودش.
هنر کانسپچوال و بی همتای ایتالیایی اینبار درون شیشه عطر .....

درود و عرض ادب
دیشب خلاصه این عطر دستم رسید.
رایحه کندر دودی شده و فضای عودی،ادویه ایی تمام ماجرای این عطره.من بشدت شیفته این نوع روایح هستم و بخاطر پخش و بیشتر ماندگاری مناسبش عطر پاییز و زمستونم شد.اما یه نکته ایی که ندیدم کسی بهش اشاره کنه اینه که یه جاهایی این عطر به وضوح شبیه به عوود وود تام فورد میشه.تو فرگرانتیکا دیدم که درسته تو چندین نت مشترک هستن.اون هم در نت‌های اصلی مثل زعفران،هل،فلفل،عود...اما خب من عوود وود رو هم دوست دارم اما این عطر بخاطر فضای کندر دودی که داره جذاب تر و دارک تره.

نیک عزیز سلام

جالبه ،همین الان سکرست رو روی مچ دستم پاف کرده بودم.
از لحاظ رایحه در واقع سکرست یه عطر صمغی،دودیه که به واسطه هل و فلفل سیاه تم ادویه ای هم داره،چینش این نتها کنار هم فضای عطر رو کندری و به فضای کلیسایی نزدیک کرده.
اما رلیکویا،ضمن پیچیدگی بیشتری که داره،وجه با اصالتی از کندر رو نمایان میکنه،در واقع این همون کندری که کنار روایح دودی در فضای کلیسا رواج داره.دارای وجهی ترسناک،مرموز و پیچیده هست.که به همین نسبت سکرست قطعا خوش بازخورد تر به واسطه تم ادویه ای هم که داره میبینم.و رلیکویا سخت پوش و خاص پسندتر.از لحاظ پخش و ماندگاری هم،من احساس میکنم سکرست پخش بیشتری داره و خط بوی بیشتری از خودش میزاره همینطور رو لباس جنس پاییزه. رلیکویا تو دو،سه ساعت اول خوب اما رو پوست من زود خاموش میشه.شاید با پاف بیشتر نتیجه تغییر کنه، من روی لباس رلیکویا رو تست نکردم.

در نهایت نیک عزیز،با توجه به برچسب قیمتی پیشنهاده من اینه که سکرست رو تهیه کن و با فول ور کردن تو این شب‌های خنک لذت ببر.اما حتما یه دستریز کوچیک از رلیکویا تهیه کن فقط برای خودت و از پیچیدگی و اصالت فضای کندری که فهمیدم شما هم دوست دارش هستی لذت ببر.