Rosendo Mateu Olfactive Expressions - 1968

با عرض سلام و ارادت خدمت دوستات عزیز
روزندو متئو ۱۹۶۸ عطری متفاوت از روایح گلی محور
طبع کار معتدل و مناسب چهار فصل
غلبه کار با نت گل مریم است اما تفاوت و وجه تمایز این کار با سایر عطرهای گل‌محور این است که وجه شاداب و نشاط‌آوری در آن محسوس است که حاصل وجود همزمان نت‌های شبنم و ترکیبات گیاهی و سبز است.
در واقع سایه‌ای پر رنگ از روایح گیاهی و هربال در کنار احساسی مرطوب و نمناک از شبنم، نقشی کاهنده در شدت و تیزی رایحه گل مریم دارد و وجهی دلنشین و پوشیدنی تر و به تبع یونیسکس تر به عطر می‌دهد.
پخش و ماندگاری کار هم متوسط که البته با لحاظ ارزش و قیمت آنچنان تهیه باتل کار را به صرفه نمی‌بینم‌.

ای که چه شروع و میانه‌ی زیبایی داره و چه بیس نا‌امید کننده‌ای! روی پوست البته!
الان چند روزه دارم به این فکر می‌کنم که زمین چقدر رفتگر‌ها رو دوست داره! و اینکه اون جاروی چوبی و پیر و دستان پینه بسته چه رازهایی می‌تونن با خاک داشته باشن! به راستی اون صدای خِش خِش چه چیزی میگه و ما نمی‌شنویم!؟
دیروز به تابلوی "طلوع آفتاب" که نگاه می‌کردم و از رنگ نارنجیِ اون یاد لباس رفتگر و گفت‌‌و گوی زمین افتادم، یه نیت کردم و 1968 رو روی تابلو‌ام اسپری کردم! چنان اون ترکیبِ رنگ و رایحه بهاری به افکارم شاخ و برگ داد که یاد بخشی از گلستان سعدی افتادم و چون مسخ شده‌ها چند خطی نوشتم.. اون راز‌های سر به مُهری که از دلِ زمین بیرون آمده و 1968 دم گوشم زمزمه‌شان کرد! احتمالا و برای من ماموریت‌اش، تنها، همین بوده باشه و من نباید، در سازه‌ی به معنای واقعی 'مخروب'ِ پایه، دنبال چیز دیگری باشم! هرچند از تابلو ام خوشش اومد :) وَ بوی چوب و مواد با بوی 1968 در هم آمیخته و واسه خودش یه ترکیب بیسِ قشنگ درست کرد..

حال، بخشی از آن نوشته تقدیم به شما:

عطر خوش‌آمدِ بهار است وُ بامدادِ نیمه‌ی اردیبهشت!
اگر باری شنیده‌ باشی، فراشِ باد صبا را که فرش زمردین گسترانده وُ دایه بهار بنات و نبات در مهد زمین پرورانده است، نفس زیست می‌کنی به شکرانه لبخند به تماشای رازِ گِل و خاک با دستان پینه‌ بسته او..
دانه شبنم؛ شیرین، نرم، سُر خورد بر حلقه‌ی گُل تا چانه پایین رَوَد و ساقه جلا دهد به طراوت.. خوش خواند بُلبُل تا که از سینه‌ گل روید و گلستان شود خاطر ات به تپشِ قلبِ سرخ که مهر فزاید و مهر افشاند..! که نه گنج است و نه جنگ بقایِ آدمی بل، رگه قندی شیری، جاری بر رنج‌ِ مُشک و گرفتگی‌های ادویه‌ای..
بوی چوب از طلوع آفتاب برآمد! تخته شکافته وز خاک آب رویید!
چون زمین و زمان ریشه کرده‌ایم در اعماق پس واجب باشد پیشانی به شکوه بر خاک فرود آوردن بر فراز افق تا که طلوع را تماشا‌ ‌کردن وُ زان فنا باقی شدن...!


دیباچه، گلستان سعدی
غزل شماره ۵، دیوان حافظ
Sunrise, Claude Monet

روزندو متئو ۱۹۶۸ عطری با رایحه گیاهی گلی معتدل‌. بوی رز خیلی واضح و باکیفیت به مشام میرسه ولی ترکیبش با نتهای سبز و گیاهی باعث شده خیلی حالت گلابگون نداشته باشه. با اینکه وانیل جزو نتهای پایه اومده و بینی من به وانیل خیلی حساسه ولی نتونستم توی این عطر تشخیصش بدم. بیشترین رایحه برای من نتهای گلی و ترکیبات سبز بوده. بنظرم میتونه یکی از گزینه‌های خوب برای آقایونی باشه که عطرای گلی رو میپسندن. روی تن خانمها که فوق‌العاده میشینه. توی نتهای کار ادویه‌جات معطر ذکر شده ولی من آکورد ادویه‌ای از کار نگرفتم و گل توی کار حضور پررنگی داره. ۱۹۶۸ رایحه‌ی آرامش‌بخش و حال‌خوب‌کن و درعین‌حال شیکی داره. ماندگاری خوب ولی پخش بوی متوسط.