TRUSSARDI - Passeggiata In Galleria Vittorio Emanuele II

"در گالریِ ویتوریو امانوئِل قدم بزنید"
قدیمی‌ترین گالری در میلان، سبکِ طراحیِ نئوکلاسیک با سقف‌های شیشه‌ و چدنی و کفی از جنس موزائیک‌های رنگی..یه طرفش هم کلیسای جامع کاتولیک و طرف دیگرش هم مک‌دانلد قرار داره:/
شما اگه ۱.کف این گالری رو ببینید و ۲.رایحه‌ی عطر رو استشمام کنید، به راحتی، به رنگ و طراحیِ باتل این کار ۱۰ از ۱۰ میدید!
رنگِ مسیِ باتل دقیقا به رنگ موزائیک‌های مسی، آبی‌خاکی، سفید، قهوه‌ای‌ خاکی، و رگه‌های طلاییِ کف اون گالری میاد!
آیا رایحه به فضای داخل گالری هم خواهد اومد؟ نمی‌دانم! اما از روی ریویو های نوشته شده در رابطه با این گالری به این مسئله پی بردم که گرانی، و تجمل و مصرف گرایی در این فروشگاه بی‌داد میکنه..فضا شلوغ و پر‌ سر و صدا!
رایحه هم حقیقتا الکی شلوغش کرده!

خلاصه وَ مختصر وَ مفید بگم؟ روح نداره.. عین اون دوتای دیگه...

هم‌مزه ی شکلات‌های غیبا موتزارت کوگِن (Reber Mozart Kugeln)؛ معطر، شکیل اما دوست‌نداشتنی!
مغزه‌ی حجیم شده‌ی کره و گرد کاکائو که دورش رو یک لایه‌ی پهن و کُپُل از پرالینِ فندق و مرزیپان (کره بادام) احاطه کرده باشه.. سویه‌های الکلیک وَ وانیلِ نه چندان درست و حسابی!
من بچه که بودم داییم بهم می گفت شیربرنجِ وارفته:) وانیل هم همینه؛ شیربرنج وارفته! رقیق، بی‌مغز و تلفیق شده با رگه‌های لاکتونیکی.. در شروع‌اش سوایِ پودرِ دارچین کمی فلفل هم گرفتم ازش؛ در کنار اون رایحه لاکتونیک‌، که خیلی ازش خوشم نیومد! یادِ المپیا میوزیک هال از ایستوا دِپَغفِم افتادم که در موردش نوشته بودم: بدمزه!...
زمان مثل برق می‌گذره وَ میریم داخل رینگ بوکس و شاهد یاس و مریم میشیم! شوشاینِ یاس و داکِ نا امید کننده مریم! طفلکی مریم؛ مشت خورش ملس:( این ماجرا یه بلیدِر داشت که اونم مریم بود! ناک‌اوت میشه وَ میره به آغوش چوبِ سدر...
فضا دم می‌کنه، ثانیه‌ها کِش میان و کش میان و کش میان.. و چیزی که باقی می‌مونه رایحه‌ای است کامپلکس‌ و نسبتا ناتوان در جمع کردن کار...
خودِ رایحه: خوب
فضاسازی: نیاز به تلاش
برایند: با تک‌ماده پاس
کرکتر: تجدید
ثبات اخلاقی و رفتاری: تجدید
اما در نهایت؛ فارق‌التحصیل از دبیرستانِ تروساردی!
تروساردی چطور دبیرستانیه؟
عین دبیرستانِ من! جابر، زورچپان کننده همراه کیلو کیلو پُزِ عالی!
بعد از اون سه سالِ کذایی نیاز داشتم به یکی مثل نصرالله مدقالچی که برام بنویسه: نازنین، تکرار غریبانه روزهایت چگونه گذشت...
سوایِ اینها.. آیا اگر در دبیرستانِ دیگری مشغول به تحصیل می‌شد اوضاع‌اش بهتر می‌بود؟
بله!
کجا؟
ایستوا دِپغفم!..

عرض ادب و احترام.
این کار دومین تست من از برند تروساردی بود,قبلا تروساردی ساند اف دونا رو به صورت گذرا تست کرده بودم و با توجه به کیفیت مناسبی که داشت،علاقه مند شدم تا کارهای بیشتری از این برند تست کنم.
این کار با رایحه ای بسیار اشنا شروع میشه،رایحه ای که احتمالا خیلی تو شیرینی فروشی به مشامتون خورده باشه،یه کیک شکلاتی خوشمزه پر از فندق،با تزئین قهوه و همینطور فیلینگ نوتلا.این رایحه برای من دقیقا چنین حس و حالی در اوپنینگ داشت.حس میکنم اوپنینگ خیلی بیش از حد گورمانده،خیلی بیشتر از اون چیزی که باید باشه.در ادامه کمی این وضعیت تغییر میکنه و با حضور روایح گلی لطافت کار بیشتر میشه و توازن بهتری برقرار میشه.
همونطور که نازنین عزیز هم گفته بود،این رایحه هیچ کاراکتری نداره و به نظرم میتونست با اندکی دستکاری در رایحه به کار خیلی بهتری تبدیل بشه.
از بحث کاراکتر که بگذریم،رایحه محرک و اغواگری برای قرارهای دونفره داره و ارزش خرید رو شامه شما مشخص میکنه فلذا خرید دکانت در مرحله اول بهترین کاریه که میتونید انجام بدید تا خدایی نکرده متضرر‌ نشید.
با ارزوی بهترینها برای دوستان عزیزم

رایحه اش خوبه، دیتیل عطر رو عزیزان قبل تر شرح دادن، به نظر من عطری بسیار آجیلی(nutty) هست، بوی نات بار های با روکش شکلات میدهد :))) شکلات فندقی نه، نات بار شکلاتی، باطن و محورش کاملا آجیلی هست.
ولی من اینجا و زیر این عطر فقط اومدم که بگم: این چه باتلیه اخهه😂باورم نمیشه چرا کم بهش اعتراض میشه؟
ادم یاد طاعون میوفته😂😂 شبیه اجسام نفرین شده ی تو سمساری ه بعد اقلا نیومدن بدنه ی عطر رو شیشه ای طراحی کنن اقلا، بادی اسپلشه انگار.
فقط و فقط بوش خوبه، حتی اسمشم یجوریه که ادم نمیتونه معرفی کنه😂