Marc-Antoine Barrois - Ganymede

سلام و عرض ادب خدمت جناب پبروتی عزیز، باید بگم این عطر رو تو کشور فقط یه نفر وارد کرده و حتی دستریزشو هم برا فروش گذاشته بود که فکر کنم تو بیست و چهار ساعت تموم شد و فکر نمیکنم هیچ فروشگاهی تو کشور، دستریز که بماند حتی آکبندشو بتونه بیاره، اون فروشگاه مورد نظر هم درسته نمیتونم به توجه به قوانین سایت، اسمشو بیارم که تبلیغ محسوب نشه، ولی سایتیه که همه عطربازان و عاشقین روایح همه جوره قبولش دارن و تاییدش میکنن و البته تنها فروشگاهیه که از پر کردن دکانت ها هم فیلم میگیره و میفرسته ، مردی دوست داشتنی و لوطی صفت از نقش جهان،

سلام از همون سایت معروف اصفهان

با سلام من سفارش دادم دو باتل از امارات متحده برام آوردن هر باتل 5و 600 تمام شد.شنبه به دستم میرسه.اینکه چرا اینجا در ایران حکم کیمیا رو پیدا کرده نمیدونم.توی هر عطر فروشی هم که میرم میگن این یک جواهر نایابه.مگه مشکلی هست در وارد کردنش؟به دوستانتون بگین تمام کشورهای خارج از ایران دارن براتون میارن هرکسی بخاد بیاد ایران.فکر کنم فقط افغانستان نداشته باشه.

سلام و درود
بله متوجه شدم كي رو ميفرماييد
بسي تشكر از راهنمايي ارزنده تون

آفرین ، برای یه عطرباز حرفه ای کلمه محدودیت تعریف نشده است.

آدلاش عزیزم کامبیز طناز
سلام و مشتاق دیدار ، جوان رعنا :)
ما ایرانی ها ، از طرفی چنان غمگین و پر درد سر شده ایم که دیگر نه حوصله ی بوییدن و دقت نظر در عطرهای دیگران داریم و نه شادابی ی بازخورد !
بوییدن و بازخورد گویی ، شادابی و فراحت میخواهد که فعلا نداریم . از چند جبهه حمله شده ست به ما و شمشیری در دست داریم و عین زورو در آن ِ واحد با چند نفر شمشیربازی میکنیم . حال این وسط یکی بگوید :
استپ ! چه بوی خوبی میدهی آقا !
کمی دور از ذهن است :)
سال ۶۷ پدرم کت و شلوار زرشکی پوشیده بود با پیراهن صورتی . قدم میزدیم دو نفری به سمت خانه .
دو خانم محجبه از کنار ما عبور کردند و گفتند :
چه لباسی پوشیده ! چه عطری زده !
اینهمه شهید داده ایم و این زرشکی پوشیده !
پدرم هشت سال جنگ را منطقه ی عملیاتی بود .
پنج نفر در ایران هستند که امام خمینی پشت عکس خودش به دست خط برای ایشان نوشته وممهور کرده :
دست و بازوی تو را میبوسم سردار رشید اسلام و مفتخرم به هموطنانی چون تو . یکی ازین پنج ، ایشان بود .
شیمیایی شد ، بیماری صعب العلاج گرفت .
ریالی از هیچ بنیادی دریافت نکرد که عقاید خود داشت .
حتی راضی نشد فرزندان برای تحصیل جزء سهمیه ای باشند . حتی کارت جانبازی نگرفت . یک بار برای همیشه گفت : در این خصوص با من صحبت نشود .
صد بار نامه فرستادند که فلانی مراجعه کن به اداره ی فلان ، نرفت ، حضورا آمدند ، نرفت .
فقط هرساله روز جانباز چندین تیمسار و سرهنگ می آمدند به دیدار .
صورت اصلاح میکرد ، کت و شلوار و کراوات میپوشید و عطر میزد .
و از طرفی :
در فیلم ها دیده ای قضات لباس مخصوص میپوشند و کلاه گیس و شال مخصوص دارند ؟
ما ایرانیان باید همه ، همه روزه با این لباس خارج شویم که همگی قاضی هستیم و در مقام قضاوت !
این گفتم که بگویم قبل تر ها برخی حتی نگران شیک پوشی بودند تا برسد به عطر !
خدارا شکر الان خیلی شرایط بهتر است اما باز هم نمیشود با فراخ بال پوشید که قضاوت های نادرست همیشه در کمین اند !
و بسیاری از مردم بویی از خوشبویی نبرده اند و همین است که اگر بازخورد میشنویم خوشحال میشویم !
نه خوشحالی بابت انتخاب عطر خوب و با سلیقه !
که خوشحالی بابت یافتن همکیشان خود که از عطر ، بیش از خوشبویی میفهمند . و ایشان کمیاب اند !
زندانی با اعمال شاقه !
صحبت راجع به عطر برای زندانیان جذاب نیست .
اگر شرایطی برابر با فرانسویان و ایتالیائیان میداشتیم ، آنوقت میدیدیم که ایرانیان ، خوشبو ترینان بودند !
زیرا ایرانیان خونگرمی و هنرمندی را ، بیش دارند .
امید به شادی ی هموطنان ام که لایق اند زین بابت

سلام و عرض ادب خدمت کامبیز عزیز و دوستان محترم .
درمورده فیدبک دادن دیگران به عطر خیلی چیزا دخیل هست که مهمترینش اینه که اون رایحه بشدت خوشبو و خاص باشه که شخص رو وادار به بازخورد دادن بکنه ، ببین دوست عزیز دهه هفتاد و اوایل دهه هشتاد عطر انقدر گسترده نبود و واقعا من خودم نوجوان که بودم با بوی هر عطری شگفت زده میشدم ، اما از اواخر دهه هفتاد و بخصوص اوایل دهه هشتاد با ورود اسانس ، اسپری ها ، بادی لوشن ها و...دیگه شامه مردم با روایح و بوهای مختلف آشناست و کمتر از رایحه ای شگفت زده میشن ، شما یه دور تو بازار هر شهر بزنی چندین مغازه اسانس فروشی میبینی که بلاتر تعارف میکنند ، کمی جلوتر از خرازی ها گرفته تا داروخانه و ارایشی بهداشتی ها انواع و اقسام اسپری ، عطرهای قلمی و... را عرضه میکنند ، بنده عقیده دارم مهمترین دلیل که مردم نسبت به دهه های قبل کمتر بازخورد میدن همینه ، البته مسائل دیگه هم دخیل هست .

در خصوص قضاوت کردن با شما هم رای هستم . این در مورد بانوان بسیار سخت تر هم می شود باید هر عطری را در هر جایی نزنند و اگر بکار میبرند بسیار خفیف باشد چرا که باید مدام مراقب سوی برداشتها هم باشند. درباره بازخورد هم خاطره ای دارم از چند سال پیش . من به ندرت از عطری خوشم میاد که تازه بخواهم اسمش را هم بپرسم . یک بار در ایستگاه مترو رو نیمکت کنار دختر خانم جوان دانشجو نشسته بودم که رایحه عطرش نطرم را جلب کرد و از او بپرسیدم نام عطرتان چیست لی با برخورد تند و بی ادبانه او مواجه شدم و از سوالم پشیمان . آنوقتها زیاد سوار مترو نمیشدم به هر روی مترو رسزد سوار شدم در مانیتورهای داخل مترو فیلم های کوتاه تبلیغاتی و گاهئ آموزشی نمایش میداد و حتی هشدارهای امنیتی پلیس برای شهروندان یک کلیپ کوتاهکه ازقرار هر روز هم نشان میداد پخش شد که در آن دختری در ایستگاه مترو به خانمی اسم عطرش را می گوید و بعد با چرب زبانی زن را ترغیب به بوییدن عطر خودش میکند غافل از اینکه زن با بوییدن عطر پیشنهادی بیهوش شده و دخترک اموال او را به سرقت میبرد لحظه ای بعد در کوپه ای دیگر دختر شیاد با همان شگرد حدس زدن نام عطر بانویی و تحسین عطرش نقشه خود را تکرار میکند . با دیدن کلیپ تازه متوجه شدم ان سوی برخورد دختر دانشجو با من بخاطر این بی اعتمادی بوده است. به او حق دادم که محتاط باشد ولی متاسفانه حسن نیت آدمها و تمایلات انسانی انها تحت تاثیر بدبینی و کژاندیشی ها محدود و سرکوب میشود.

البته که دوست عزیز و مطلع من جناب علیرضا که گفته هاتون، مثل همه حرفای دیگه تون، کاملا بجا و با سند و مدرک علمی هست و هیچوقت ندیدم رو هوا از خودتون حدیث در بُکُنین، ولی راستش اطرافیان و دوستان شما رو نمیدونم ولی اطرافیان ما که دقیقا همونی هستن که تو کامنت اولم عرض کردم، البته مطمئنا گفته های شما کاملا بجا بود، ولی مقصود بنده از حرفم، کلی و در وصف کل کشور نبود و فقط آدمای اطراف خودمو عرض کردم، به عنوان مثال یک سال پیش یه فروشگاه عطر و ادکلن تو شهرمون گنبد باز شد، من هی میخواستم برم پیشش و باهاش آشنا بشم ولی وقت نمیکردم، تا اینکه شش ماه بعد افتتاحش رفتم به مغازه اش و باهاش یه چند دقیقه ای راجب عطر و ادکلن حرف زدم و چند تا پیشنهاد بهش دادم و غیره، ولی با اینکه هیچ صحبت تخصصی باهاش نکردم چون واقعا تخصصشو ندارم، ولی فروشندهه برگشت بهم گفت: تو این شش ماهی که مغازه رو باز کردم تو اولین کسی هستی که اینقدر راجب عطر میدونی و بقیه فقط یا میومدن و بیست تا شیشه رو میاوردن پایین و با بو کردن میخواستن انتخاب کنن ، یا هم از یه جایی، یه اسمی از یه عطر شنیده و میاد سراغشو میگیره، و این به نظر من خودش به تنهایی نشون دهنده ی عمق فاجعه است...

البته سرکار خانم سحر، این مسئله ای که عرض کردین به یه قسمت جدانشدنی از باطن هموطنانمون تبدیل شده و تو همه ی عرصه ها و میادین، به چشم میخوره و مسبب و عامل اصلیش هم خود مردم و رفتارها و سورفتارهاشونه، یجورایی شباهت اندکی با داستان چوپان دروغگو هم داره، به عنوان مثال حتما دیدین وقتی یه عابری رو تو یه جاده پرت،یه ماشین میزنه و در میره، هیچ ماشینی واینمیسته که اون عابر رو ببره بیمارستان، چرا؟ چون میدونن که برای خودشون دردسر میشه و بجای ثواب کردن، کباب میشن، از یه طرف مامورای نیروی انتظامی دست از سرت ورنمیدارن و اگه عابر، بیهوش و یا تو کما بره که تا به هوش اومدنش، پات گیره، حالا اونم اگه به هوش بیاد و یه شارلاتان از آب دربیاد و بگه: خود این با من تصادف کرد، حالا اگه تونستی ثابت کن که کار تو نبوده، پس اینکه همون اول، که عابر رو وسط خیابون در خون خودش دیدی، عین خیالت نباشه و به راحت ادامه بدی، نه دیگه اونهمه دردسر میکشی و هم به کار و زندگیت میرسی،عابره هم همونجا تموم میکنه چون مردم خودشون یکاری در حق همدیگه کردن که انسانیت و انسان دوستی و نوع دوستی و الفاظ مشابه، دیگه تو واژگان کلمات ما، معنا نمیشن، خداوند آخر و عاقبت هموطنامو به خیر برسونه

کامبیز خان همشهری عزیزم درود بر شما
همیشه در این صفحات گفتگو وقتی از شما مطلبی میخونم بعدش واژه ی چه جالب میاد توو ذهنم....
یکیش هم همین مطلب در مورد پدر بزرگوار و قهرمانتون......
ظاهرا تشابه عجیبی بین سرگذشت شما و من وجود داره!!!!
پدر من همهمینطور در جنگ بود و قبل از جنگ سال 58 به ایلام منتقل شده بود و فرمانده پدافند هوایی ایلام بود.....چندین بار مجروحیت و .....ولی هیچوقت با اسرار دیگران هم را راضی به گرفتن کارت جانبازی نشد چون میگفت برای وطنم میجنگم و و ظیفمه...بگذریم یادشون بخیر که بزرگمردی کردن برای خاکشون......اتفاقا در جوانی از شرو شورهای خیابان جوانشیر بود!!!!!من از ایشان عطربازی رو هم یاد گرفتم .....شبهای موسکو...جیکا...کواروم....این اواخر دریک....!!!
اما یه نکته ی جالبی در مورد سلایق و روایح و عام پسندی عطور به ذهنم اومد اونم اینه که وقتی عشقباز و اهل دل باشی و در هر چیزی مثل علاقه به فیلم و غذا و مناظر زیبا و ورزش و لباس ..... .....همیشه گروهی این عدم درک و همسانفکری رو دارن ..جالبه هرکدوم از مواردی که گفتم با ذوق و سلیقه پروری میتونه هر روز پیشرفت کنه و اشخاصی که مثلا بنا به هر دلیلی اهل فیلم و تفسیر کتب نیستن با شروع به دیدن و مطالعه ذهنشون پیشرفت میکنه و هر روز طلب چیز جدیدتری دارن و باید به اونها حق داد همونطوری که فرمودین....
در اینجا فقط خواستم بگم فقط مشغله و گرفتاری نیست که مارو دور میکنه از لمس و تجربه چیزهای زیبا...بلکه انتخاب مسیر دست خودمونه....
منم غیر از عطر علایقی که در بالا گفتم هم دارم و واقعا باهاشون زندگی میکنم حالا هرکس از آشنایان و اقوام و دوستان بگن بابا شاهینم که .....فقط به فکر این چیزاس........مهم نیست هر لحظه ای که دیگه برنمیگرده رو باید زندگی کرد
حالا هرچیز خوشمزه و خوشبو ......(طنز...)
برقرار و مانا باشین.....

دقیقا همینطوره، وقتی بار اول بوییدمش فکر کردم شاید چیزی که تهیه کردم اصل نیست که این بو رو میده ولی با خوندن نظرات فهمیدم سایرین هم همین بوی عذاب آور رو حس کردن.