Marc-Antoine Barrois - Ganymede

دوستانی که مثل خودم علاقه مند به این کار با ارزش و خاص هستند، شرکت لطافه، یه محصول سال قبل لانچ کرده به نام masa ، این کار فوق العاده خوشبو هست
همچنین باتل بسیار زیبایی هم داره و اتفاقا به کانسپت محصول قرابت بالایی داره.همنشینی عجیبی بین باتل با رایحه و ایده محصول هست که واسه منِ نوعی (با بکگراندی که از گانیمد در ذهن داشتم) جالب بود.
محصول با برچسب قیمتی حدود یک دهم نسبت به گانیمد در بازار موجود هست که البته ارزش کار قطعا خیلی بالاتر از این ارقام هست.
انتظار کفیتی مشابه با انچه که از گانیمد سراغ داریم، انتظار بجایی نیست اما در جای خود حرفهای بسیار برای گفتن داره و قطعا شما رو روسفید میکنه در برابر برادر بزرگترش ( گانیمد)...
تنها مشکلی که من باهاش دارم اینه که یه جاهایی ، اون چیزی که به مشام میرسه نزدیک میشه به باکارات رژ، یا بهتر بگم یه جایی تفکیک اون نت معدنی با بویی شبیه به قند نیمه سوخته برام سخت میشه و منو تو برزخ نگه میداره، برزخ تفکیک.
از نظر من حتی جناب ماسه میتونست پشت ماشینش، یه گوشه ای ، اینو هم بنویسه :" من و کاکام ، شما و بقیه"...!!!
هر چند در نهایت این جمله از عزیزمون ماسه هست که پایان بندی این سیاهه رو تکمیل میکنه :"من فقط در یه مورد شکست خودم رو اعلام میکنم که حریف برادرم باشه".

با سلام بله .البته من ۵ تا بک آپ از سری اول عطر دارم طوری هست که وقتی خودم میز نم بعد از ۴ ساعت خودم هم بوش را احساس میکنم.همچنان دوستش دارم و هفته ای حداقل یکبار میزنم .در مورد پروجکشن محصولات جدید نظری ندارم ولی اگر اینها تموم بشه باز هم میخرمش

شما وارد یک مرکز خرید بشین و قصد خرید بهتری عطر بازارو رو داشته باشین. شاید از ۱۰۰ مغازه یک نفر هم بهتون معرفی نکنه. چون بوی کم رنگ و خط بوی بی رمقی داره

شازده کوچولو خیلی خسته بود... مدتها بود که تو راه بود، اما خوشحال از اینکه که کم کم داشت به زمین نزدیک میشد.
آخه در موردش خیلی شنیده بود، اونجا میتونست با کلی موجودات زمینی دوست شه.... تو این افکار بود که چشماشو بست و به خواب عمیقی رفت ....
پاشو ... پاشو ... این کیه، چه بوییم میده؟!!
شازده کوچولو چشماشو باز کرد. اینا با منن!
مگه چه بویی میدم؟ این که بد نیست بوی سنگ های سیاره منه، آخه میدونید اونجا همش سنگیه ... .
نارنگی اما جوابش رو نشنید، چون قبلش رفته بود!
زعفران هم به دنبالش راه افتاد و گفت: منم باهات موافقم، نمیشه اینو تحمل کرد، چقدر عجیب غریبه!
اما بنفشه کوچولو مدت ها بود که همیشه چشمش به آسمان بود و عاشق ستاره ها... دلش نمیخواست مسافر کوچولو رو ترک کنه، حس میکرد که خیلی وقته اونو میشناسه و یه جورایی دوستش داشت. به نظر من که بوش خیلیم خوبه... شما دو تا بهتره که برید!!!
چرم متفکرانه اون دور ایستاده بود و داشت زیرچشمی شازده کوچولو رو برانداز میکرد، گفت: به نظرم بچه بدی نیست میتونه باهامون بمونه. اوسمانتوس بهش نزدیک شد: دستتو بده .... از جا بلندش کرد و گرد و خاک رو لباسشو دستی کشید و بهش لبخند زد.
شازده کوچولو اما شوکه و مردد شده بود.... برخورد اولش اونطور که انتظار داشت نشده بود و دوست داشت برگرده به سیاره خودش... اونجا همه دوستش داشتن و آدم عجیب و غریبی نبود ...
....
در مورد این عطر نظرات متفاوت زیادی نوشته شده، که بعد تست دلیل این همه تضاد و صفر و صد بودن دیدگاه ها رو متوجه شدم.
اون رایحه بیمارستانی رو شخصاً فقط 5 دقیقه اول حس کردم (اونم شاید به دلیل ریویوها و زمینه ذهنی بود که از این عطر داشتم) و گرنه شاید متوجه اش نمیشدم. اون هم وقتی بینی رو به محل اسپری نزدیک کنی، از فاصله دور همچین برداشتی ندارم.
از فاصله یک متری و بیشتر، اون رایحه بیمارستانی حس نمیشه و یه رایحه خاص و متفاوت معدنی که از برش سنگ های معدنی و ساختمانی حاصل میشه با همراهی روایح گلی رو حس میکنید. اما اگه از فاصله نزدیک تر و دقیقاً محل اسپری رو بو کنید، قطعاً زیاد خوشتون نمیاد (البته این مورد نهایتا تا 30 دقیقه طول میکشه) و بعدش یه رایحه خاص و زیبایی پیدا میکنه. برداشت من از این عطر خیلی شبیه برداشت آرشیتکته «که این کار رو به بوی روزنامه های سیاه و سفید و لوازم تحریر نو.... به همراه رایحه گلی تشبیه کرده.»
در کل برا فضاهای گرم دوستانه که نیازمند نزدیک بودن افراد به همدیگه اس، یا یه قرار رمانتیک مناسب نیست، اما برای فضاهای باز عالی عمل میکنه
اینم بگم که از اون عطرهایه که سخته بگی بیشتر برا خانمها مناسبه یا آقایون و کاملا یونیه

با احترام به نظرات دوستان کار خوشبویی نیست.بوی استریل و مواد شوینده میده. بوی لباسی که مدت هاست پوشیده نشده و بوی فلز

چند سال پیش اگر یادتون باشه در فضای مجازی یک عکسی وایرال شده بود از یک لباس ساده که به شکل عجیبی بعضی اون رو آبی مشکی میدیدن و بعضیا سفید طلایی، که نشون دهنده نوع ساختار ذهن و تفاسیر متفاوت ذهنی بین آدم هارو نشون میداد که حتی روی قوه بینایی و قطعی یکسان میتونه تاثیر بزاره ....
حس بویایی هم مستثنی از حس های دیگه نیست و گانیمد در دنیای امروز عطر بنظرم شده همون لباس آبی مشکی یا سفید طلایی، کافیه کامنت های همین صفحه راجب این عطر رو بخونید تا متوجه شید هرکس یک جور داره برداشت میکنه از رایحه .
درواقع جناب کوئنتین بیش حالا بزرگترین علامت سوال یا دوراهی دنیای عطر رو خلق کرده.....
بوی پانسمان و فضای بیمارستانی یا بوی کیهانی و آسمانی متبادر شده از تخیل ذهن ؟
وقتی دکانت عطر دستم رسید از چندین نفر نظرشونو پرسیدم، از 7 نفری که سوال کردم 4 نفر گفتن بوی پانسمان و وسایل دندون پزشکی ازش میگیرن و ارتباطی برقرار نکردن اما 3 نفر بعدی گفتن بینظیر ترین عطریه که تابحال بو کردن و بینهایت دوسش داشتن و هر 3 اسمشو یادداشت کردن .....
صرف نظر از نوع واکنش ها این عطر رو باید تست کرد، چالش جالبی برای شامه میتونه باشه، همون اول میشه یه علامت سوال که آیا صرفا یه عطر با تشابه بالای 90% به بوی بیمارستانی دارید تست میکنید یا پشت این دژاووی بویایی یه شاهکار منحصر بفرد و خاص داره جذبتون میکنه ؟ بعد اولین استشمام این دوگانگی جذاب قطعا درگیرتون میکنه اما بهش زمان بدید....
بعد از خالی کردن 5 میل دکانتش طی یک هفته در موقعیت های مختلف باید اعتراف کنم حقیقتا این کار جور دیگه درگیر میکنه آدمو، پنج دقیقه ابتداییش از شروع اسپری تا رسیدن به میدل نت بوی پانسمانیش واقعا برام آزار دهندس، اما با شروع میدل نت انگار تازه اعضای ارکستر تو جاشون قرار گرفتن و اجرا شروع شده!!! معرکه و دوس داشتنی
کم کم آکورد فلورالش حس میشه و حالت معدنی ساختارش جالبش میکنه، وهرچقد بیشتر به سمت درای داون میره از فضای بیمارستانی و نامطلوب اولیش بیشتر فاصله میگیره، یعنی قشنگ رایحه پتانسیل اینو داره که با یه پاف شمارو از نفرت تا علاقه جابجا کنه .
خیل موافق القاب بوی فرازمینی و فضایی و این دسته صحبت ها راجبش نیستم (هرچند شدت علاقه بعضی دوستان بهش رو کامل میتونم درک کنم و محترمه ) و بنظرم میشه هم خانواده بویس ایمپریال قلمدادش کنیم با این تفاوت که ساختار چوبی و آروماتیک جاش رو به ساختار معدنی و نیمه فلورال داده و گانیمد برای من جذاب تره اما بویس ایمپریال خوش پوش تر .
صحبت آخر اما اینکه بنظرم هرنوع تشبیه و هر میزان شدت علاقه به این عطر یا هر عطر دیگه محترم و کاملا منطقیه، چون روایج خلق شدن که احساسات رو به حرکت دربیارن و تخیل آدمیزاد رو پرواز بدن، و با خوندن تشابهات زیر صفحه این عطر لذت بردم به شرطی که منجر به آدرس غلط دادن نشه.
خوشبو باشید

خیلی سال پیش، کمی آن طرف تر از باشگاهِ سلیمانی، جایی که یک غروب از زمستانِ امسال کنار نرده‌های سفیدش ایستاده و او بعد از پُک های پیاپی به سناتورِ بی‌مزه اش گفته بود: پدری مقابل چشمان پسربچه اش خودش را از حلقه‌ی بسکتبال به دار آویخت؛ دقیقا همان حوالی منتظر مادرم ایستاده بودم.. مردی کوتاه قد، صورت استخوانیِ مستطیلی به همراه چند لایه ماسک، کت و شلوار مشکی پوشیده و دو دستکشِ نخی و یک جفت دستکش لاتکس به دست؛ چنان با دقت محتویاتِ سفید رنگِ بطری و دو لیوانِ یک‌بار مصرف را جا به جا می‌کرد وُ خُرده جزئیات و ریز اَکت هایی داشت که چشمانم میخِ او بود و یخ کرده بودم از آن همه جنونی که تا به حال در کسی ندیده بودمش! سپس با خودم اینطور تشریح اش کردم: عینِ یک شیمی دانِ مجنون که در آزمایشگاهِ خیالی اش سخت مشغوله!

امروز، من با گنیمیدِ عصیانگر به طرز عجیبی به یاد او افتادم.. دیوانه‌ای که در خاطره‌ی کوتاه و دور کودکی ام گُم شده بود.. انگار باز بچه شوم و او دستش را از افشانه به بیرون بکشد و مرا به قعرِ زمین و آزمایشگاهِ کمیکالش ببرد.. جایی با در و دیوار و میز و صندلی های تماما فلزی.. مِیل و عطشی بسیار گریبانم را بگیرد برای کشف کانی ها و ترکیبات شیمیایی و ترسیده از تماشای جنینی تازه شکل گرفته، در ظرفی که حاوی الکل است..!

جلوه‌ای خمیرگون و شیره ایِ شیرین از زعفران و اسمنتوس. شکلی میوه‌ای تخمیری که آمیخته شده با سویه های هربال/ دودی/ کثیف/حیوانی.. برای خیلی ها می‌تونه تداعی گر عرقِ بدن باشه و ناخوشایند.. در فضای بسیار فلزی و سنگی.. گس و نمکی مثل زاج، آکواتیک/ نیمه الکلی.. تراشه های بسیار خیره کننده ای داره مثل کات کبود! یک آبیِ کریستالیِ گازی و سرد که خوب بلده در سیستم شما تداخل ایجاد کنه.. یکی از کسایی که قشنگ کات‌کبود رو لمس کرده احتمالا من باشم چون فکر می‌کنم پانزده ساله بودم که یه تیکه خیلی کوچیک ازش برداشتم و خوردمش:/ اون اختلالِ فشار خونِ و سطحِ عروق بدن و جوششِ اسید معده در گنیمید به وضوح حس میشه! رسوبی نیمه جامد در پرده ی بویایی که در چاله ی زمان کِش میاد! و خاک و غبار آنچه در کُنجِ ذهن آدمی‌ست رو پاک میکنه، و خواستِ بی‌مهابایی به تشدد خاطرات داره! یادِ آنکه دیوانه نامیده بودمش.. آن پدر بر دایره‌ی دار و جفت مردمکی فرومانده!

گنیمید؛ جهانی تنگ گشته در شیشه ای تُنُک که خم به شانه‌های من می‌آورد...!

شخصیت بسیار طغیانگری داره.. موجودیست بدون جنسیت در دنیای شیمی که از کیمیاگری اش چون فلزی زنگ خواهی زد...

ترکیب بوی بتادین، وسایل استنلس استیل بیمارستانی که اتوکلاو شدند و گاز استریل... بوی اتاق ریکاوری... پر از استرسه ولی مدام دوست دارم بوش کنم. تو ذهنم تکرار میکنم لعنتیا چیکار کردن با این روایح که دوست داری مدام بوش کنی؟ چه ترکیبیه که هم استرس میده هم آرامش؟ شاید ترکیبش یادت میندازه محبت و مهارت پرستار شیفت شب رو؟ یا پزشک متخصص خوشتیپ ولی نحیف و مسنی که تو رو بعد از عمل موفق پریتونیت از مرگ نجات داده؟ نمیدونم... ولی دوستان برای یک بار هم که شده بوش کنید، تجربه غریبیه..

با درود و احترام
رایحه خاصی داره. من خیلی پسندیدم این ادکلن رو. کمی مشابهت با پرادا اوم رو ازش میگیرم در ابتدا. البته کمی. این که دوستان میگن بوی بیمارستان و گاز بهداشتی میده رو هم میتونم درک کنم. پخش و ماندگاری بسیار خوبه.

سریال love death and robots فصل سومش یه اپیزود داره به اسم The Very Pulse of the Machine که داستان دو فضانورده که برای کاوش بر روی یکی از قمر های مشتری به اسم « آیو (IO) » گشت میزنن. به علت مقدار بالای گوگرد و آهن در ترکیبات این قمر ، رنگ خاک و فضاش زرد رنگه درست مثل شیشه‌ی این عطر. به واسطه همین آهن تصور میکنم این قمر بوی فلزی باید داشته باشه ( هرچند در واقعیت بویی شبیه به تخم مرغ گندیده داره). همه‌ی این دلایلو گفتم که نشون بدم به نظرم اسم «آیو» بهتر میتونست کانسپت عطرو بازگو کنه.

راجع به رایحه عطرم دوستان بارها به فضای فلزیش اشاره کردن و نیاز به تکرار نیست. ولی چیزی که برام جالب بود یه آکورد دریایی در انتهای کاره که منو یاد سل مارین انداخت و جایی ندیدم بهش اشاره بشه شایدم من اشتباه میکنم.

در نهایت به نظرم کوئنتین بیش یه عطر متفاوت ساخته که مدت ها قراره راجع بهش بشنویم ولی با تکرارش توی عطرهای مختلف داره اونو تبدیل به یک رایحه دم‌دستی میکنه که امیدوارم اینطور نشه.