کمپانی گرلن در سال 2014 از «لهوم آیدیل» رونمایی کرد. اولین ادیشن زیرمجموعه این عطر هم با نام «لهوم آیدیل کولون» در بهار 2015 و بهعنوان برداشتی نشاطآور و سبکتر از نسخه اصلی عرضه شد. اما ادیشن سوم که «لهوم آیدیل ادو پرفیوم» نام دارد و در آپریل 2016 به بازار آمد، هم از غلظت بیشتر و هم از جلوههای هوسانگیز و اسرارآمیز بیشتری برخوردار است.
آمیزه «لهوم آیدیل ادو پرفیوم» را تیری واسر (عطرساز مشهور کمپانی گرلن) با همکاری دلفین ژلک خلق کرده است. این عطر که سرشتی چوبیـشرقی دارد، بیش از همه روی نت بادام تمرکز میکند که به نتهای چرم و نت وانیل اختصاصی گرلن آغشته شده است. نتهای آغازین «لهوم آیدیل ادو پرفیوم» را ترنج، ادویهها و بادام میسازند. رز ترکی، روایح دودی و وانیل هم تشکیلدهنده نتهای میانی هستند. مجموعه نتهای پایه هم از روایح چوب صندل، چرم و دانه تونکا سرچشمه میگیرد.
نوع عطر | ادو پرفیوم |
برند | گرلن |
عطار | تیری واسر، دلفین جلکا |
طبع | گرم |
سال عرضه | 2016 |
گروه بویایی | شرقی چوبی |
کشور مبدأ | فرانسه |
مناسب برای | آقایان |
اسانس اولیه | ترنج ، اسطوخودوس ، رزماری ، آویشن ، بادام ، ادویه جات معطر |
اسانس میانی | وانیل ، رز ، روایح دودی، گیلاس |
اسانس پایه | دانه تونکا ، چوب صندل سفید ، چرم |
هر دو عطر، واقعن باکیفیت هستن. چیزی که رایحهی دو عطر رو از هم متمایز میکنه اینه که اینتنس حالتِ دودی به خودش میگیره و این هویت عطر میشه؛ و برای ادوپرفیوم، این پودری بودنش هست که به هویت عطر تبدیل میشه. نتهای هر دو عطر بهحدی هنرمندانه و بهمقدار، کنار هم قرار گرفتن که با گذشت زمان، خستهکننده و تکراری نمیشن و دل شما رو نمیزنن.
از لحاظ پخشِ بو، «اینتنس» بهتر عمل میکنه؛ و از لحاظ ردی که عطر از خودش به جا میذاره به نظرم «ایدیپی» بهتره. ماندگاری هر دو عطر، مخصوصن روی لباس خوبه. از لحاظ تطبیقپذیری با نوع پوشش و شرایط، نظر من اینه که ایدیپی، تطبیقپذیری بالاتری داره. ایدیپی رو میشه هم برای مناسبتهای رسمی و با لباس رسمی استفاده کرد؛ و هم با پوشش اسپرت و مناسبتهای غیررسمی. اینتنس اما به نظرم با پوشش رسمی، ترکیب بهتری میسازه.
انتخابِ بهترین فلنکر از بین این دو، واقعن سخته. شخصن اگر بخام صِرفن یکی رو انتخاب کنم، ادوپرفیوم رو بیشتر ترجیح میدم. با این وجود، اینتنس، بازخوردِ بیشتری برای من داشته.