BEAUFORT LONDON - Vi Et Armis

سلام
نتهای میانی این عطر به طور کامل ذکر نشده، اصلی ترین نت آن (Opium) است که از ابتدا تا پایان عطر جود داره، رایحه ای فوق العاده تلخ، دودی و اسپایسسی به همراه برگ تازه چای در شروع و چرم در انتها مناسب فصول سرد سال با ماندگاری و پخش بسیار بالا که ممکنه در صورت اسپری زیاد با توجه با شدت پخش آن در محیط بسته کمی آزار دهنده باشد، به طور حتم کسانی که طرفدار رایحه های تاریک و تلخ مانند Black Afgano و Opus VII هستند از این شاهکار هم لذت می برند و می تواند جایگزین با کیفیت و خوبی برای Black Afgano که بارها از آن کپی شده باشد.

کاری تنباکویی ،چرمی ،و ی س ک ی و بخوری که خیلی خوب با هم ترکیب شدند.من عاشق این نتها هستم و این که همه رو در این عطر دیدم سورپرایز شدم.
خیلی رایحه ی خاص و یونیکی داره و ابدأ عام پسند نیست.رایحه گرم ،تلخ ،رسمی و خود آزار دهنده ست.من خیلی رایحه ش رو دوست دارم ولی نتهای این عطر برای من رفرنس نیستند و من رفرنسهای بهتری از این نتها دارم.
در ضمن یک نکته ی خیلی خوب این عطر اینه که رایحه کاملاً مردانه ست.
پخش و ماندگاری غول آسا داره.

دوستان در حال حاضر این عطر چقدر قیمت داره و چند میله؟

با توجه به اینکه نظر درباره روایح یه معقوله کاملا سلیقه ای است و اکثر دوستان عزیز اساتید بررسی نت ها و رایحه هستند ترجیح میدم برداشت خودم از این کاره خیلی خیلی خاص و جذاب رو این طور خدمتتون بگم:
یه عصر خنک پاییزی کنار پنجره رو به درخت های بزرگ افرا نشستی و داری سوختن برگ های خشک درختها رو میبینی و بوی دود توی فضا پیچیده .
برای تحریر یه تغییر داری خودنویس خودت رو از شیشه مرکب سیاه و قدیمی پر میکنی...داری به یه یکنواختی دردناک و مرگبار میرسی... هیچ ایده ای برای یه تغییر و لذت خاص و جدید نداری... چشمت به چراغ جادویی قدیمی رو کتابخونه میوفته... میری و اونرو برمیداری 1..2...3... سه بار لمس پافر این چراغ جادویی کافیه که غول ترسناک ولی مهربون جذاب بیرون بیاد و همه کسالت ها و یکنواختی های تو رو از بین ببره و تو رو به آرزوهات برسونه...
Vi Et Armis با شیشه 50 میلش همون چراغ جادویی و غوله آرزوهاست که تو رو توی یه تاریکی عمیق اما جدید و آرامش بخش فرو میبره.

با توجه به اینکه نظر درباره روایح یه معقوله کاملا سلیقه ای است و اکثر دوستان عزیز اساتید بررسی نت ها و رایحه هستند ترجیح میدم برداشت خودم از این کاره خیلی خیلی خاص و جذاب رو این طور خدمتتون بگم:
یه عصر خنک پاییزی کنار پنجره رو به درخت های بزرگ افرا نشستی و داری سوختن برگ های خشک درختها رو میبینی و بوی دود توی فضا پیچیده .
برای تحریر یه تغییر داری خودنویس خودت رو از شیشه مرکب سیاه و قدیمی پر میکنی...داری به یه یکنواختی دردناک و مرگبار میرسی... هیچ ایده ای برای یه تغییر و لذت خاص و جدید نداری... چشمت به چراغ جادویی قدیمی رو کتابخونه میوفته... میری و اونرو برمیداری 1..2...3... سه بار لمس پافر این چراغ جادویی کافیه که غول ترسناک ولی مهربون جذاب بیرون بیاد و همه کسالت ها و یکنواختی های تو رو از بین ببره و تو رو به آرزوهات برسونه...
Vi Et Armis با شیشه 50 میلش همون چراغ جادویی و غوله آرزوهاست که تو رو توی یه تاریکی عمیق اما جدید و آرامش بخش فرو میبره.

این عطر سنگین و باوقار منو یاد شخصیتی بلند قد با پالتویی سیاه و کلاه مخملی زیر بارش باران در دل تاریکی با سایه ای مبهوم از دور نمایان میشه با یه اهبتی خاص که تو نگاهش خشونت همراه با سکوت معنادار که بیشتر تو فیلمهای دهه۶۰خودنمایی میکردن میندازه،عطری نیست که بازخورد داشته باشه ولی میتونه یادگار خوبی از تاریخ تاریک انگلستان تو کلکسیون عطرات باشه

ت.ر.ی.ا.ک تو این عطر چنان حرفه ای کار شده که آدم نظرش به مواد مخدر یه جورایی مثبت میشه.تندی فلفل هم خوب کار شده.میطلبه واسه آدمای مشکی پوش و مهمونیای مجلل اما در کل عطر همه پسندی نیست

سلام و روز به خیر به همه دوستان عزیزم:
قبلا یک بازنگری حسی با تصویر نگاری در مورد این عجیب الخلقه انگلیسی گفته بودم و حالا میخوام یکم
نظرم رو راجب به رایحه این کار خدمتتون عرض کنم.
باشروعی بسیار فراگیر و عربده کش از نزدیک ترین حالت به رایحه افیونی و تلخ و گیرای تریاک در حال سوختن رو به رو هستیم که در عین شفافیت به نزدیک ترین حالت در نت و رایحه ای که خدمتتون گفتم قرار داره به شکلی که اگر کسی اهل دل باشه بعد از اسپری اولیه این عطر حتما به دنبال منقل و زغال و ... خواهد گشت. وجود نت های اسپایسی شدیدا شیرین و ترکیب اون با رایحه ای دودی غلیظ میدل نت جذاب و عجیبی رو بوجود آورده که بواسطه بوی برگ تازه چای کمی نم دار و دم کرده شده. بعد از حدود 45 دقیقه تا یک ساعت به مرحله نهایی رایحه که با عودی خشک و چوبی و غیر معمول طراحی شده خواهیم رسید. درای داونی کهنه و بسیار اینسنسی ، تاریک و تاثیر گذار و حسی از یک اتاق با بوی ماندگار و کهنه دود و تریاک سوخته. کار جوری طراحی شده که شدیدا خلسه آمر و افیونی عمل میکنه و صد در صد با تستش متوجه این عرض بنده خواهید شد. عجایب چندگانه خانه بیوفورت از دید بنده کارهای خیلی جذاب و خاصی هستند که قطعا برای مخاطب عام و صرفا خوشبو بودن طراحی نشده اند. در عین هارش بودن و خشونت ذاتی که در رایحه کلی این کار هست من حس آرامش خوبی رو ازش می گیرم.
موفق و شادکام باشید

یکی دیگر از عطرهای جهان فساد و فحشا بوی جنایت می‌ده انگار ته جنوب شهر گناه توی یه شیره‌کش خونه چند نفر به قتل رسیده باشند بوی تریاک و خون و باروت در فضا موج می‌زنه به قول قاتل بی‌نام و نشان فیلم آخرالزمانی هفت دیوید فینچر: می‌خواهم روی این دنیاتون بالا بیارم. بیوفرت وای ات آرمیس بوی تهوع می‌ده.

یه عطر اسموکی بوزی وودی تنباکویی بهترین تعریف درباره‌اش باید گفت یه عطر افیونی البته باید درباره‌اش بگوییم ضد عطر ضد خدا ضد مسیح. به شدت وحشتناک یه عطر تاریکی بسیار عجیب غریب در نبود خدا دنیا دقیقن همین بو می‌دهد وقتی انسان تصمیم گرفت برج بابل بسازد به آسمان‌ها فخر بفروشد خدا را بکشد بگوید خدا مرده است. 

هگل انسان را به ایده‌ی مجرد اولیه و خودآگاهی مطلق می‌رساند. نیچه به نهلیسم قاطع و هایدگر از تمدن و زندگی که در پس آن انسان خاموش قربانی می‌شود. کامو جهان را پوچستانی عبث می‌بیند و انسان را گناهکاری بی‌گناه و بیگانه‌ای طاعون‌زده‌ بی‌تقصیر و سارتر که جهان را هیچ در هیچ می‌داند و انسان را غریبی که راه بجایی ندارد و بگفته هایدگر در این هستی پرتاب شده است و خود باید دردناکانه و نومید برای خویش کاری کند و ساموئل بکت که به انتظار بیهوده گودو که نیست نشسته و کافکا به همین دلیل به مسخ می‌رسد و صادق هدایت به پرلاشز، الیوت به ترزیا و یونسکو به کرگدن.

حتا رویای خرید کورکورانه را هم نداشته باشید. اگر بیوفورت‌های دیگر را دوست دارید، ممکن است شانس بیشتری از من داشته باشید و آن را دوست داشته باشید. مطمئنن کسل کننده نیست، روانی کننده است. شبیه سازی چیز دیگری، عدم وجود خدا. اما صادقانه بگویم که من از این یکی آسیب دیده‌ام. عطری نیست بزنید برید بیرون بازخورد بگیرید همه شما را لعن و نفرین می‌کنند شاید فقط قاتل‌ها و تبهکاران از بوی شما خوششان بیاد لذت بیمارگونه ببرند.

این جهان سرشار از تکنولوژی، صنعت پورن و جهان توسعه یافته سرمایه‌داری همانی است که حمید هامون سالها قبل فریاد ‌زد: کجا داره می‌ره؟ آخه به چی رسیده؟ آه. عین یه مشت سوسک و مورچه دارن تو مرداب تکنیک دست و پا می‌زنن. همه‌ش هم به خاطر این شیکم صاب مرده است. راحت لم دادن... معنویت چی شد؟ به سر عشق چی اومد؟

دی ماه سال 89 جیم.دال سه ساعت بعد از تزریقِ هروئین، حجم بالایی از ریتالین رو اسنیف و بیش از سه ساعت با چشمِ نیمه باز بیهوش شد! وقتی به هوش اومد کسی ازش پرسید کجا بودی لعنتی. فکر کردیم این بار دیگه می‌میری! [این بار دیگه] توگویی شخص بطورکلی در چرخه مرگ و زندگی مدور بود. جیم.دال همانطور که به چارچوبِ در ورودی نگاه می‌کرد با لبخند پاسخ داد: تو فاضلاب با خودم س.کس می‌کردم! ها ها ها!! سرش رو برگردوند به سمتِ کسی که سوال پرسیده بود. راش می‌دونی چیه؟ یک نوع سرخوشی و نشئگی آنی. شبیه به حسِ ارگاسم که این بار نه فقط مجموعه جنسی بلکه تمام وجودِت باهاش درگیر میشه. دست، پا، گردن، کلیه، ناخن، چشم و... در یک لحظه ارضا میشن. فهمیدی؟ داشتم به ارگاسم می‌رسیدم. نگران نباش! / آبان سال 90 در یک شبِ سرد و منزوی جیم.دال بررویِ یکی از صندلی‌هایِ یخ‌زده ی پارک لاله نشست وَ دیگه هیچوقت بلند نشد!

این تمام اون چیزیِ که پوچ گرایی فرقه‌ای برای عاقبت بشر متصور است. ایده‌ای که در اون آدمی رهاشده وُ مفلوک برروی صندلی‌های انفراد و بطلان واژه‌ی تنهایی رو مسرور وُ برای همیشه از بودن به سمت نبودنی بی‌صدا رهسپار می‌شه. همون که نیچه از بابتش هشدار داد. جریانی نه برایِ ایجاد 'بی ارزشی' بلکه برایِ تخریب وُ درهَم کوبیدنِ ارزش‌های به دست آمده. همان رانه مرگ که فروید، لاکان، یونگ و... به آن پرداختند. چرخه‌ی خودتخریبی وَ اشتیاقی برای نیستی! بعید نیست بشرِ منحرف به زودی با آئین قربانی کردن آدم بدوی به میدان بازگردد. چه بسا همین امروز هم خون می‌فروشند برای نوشیدنِ سَران وُ گروپ سکس‌های آئینی از دماغِ بینی نشده‌ی بشر بیرون زده وَ...

وی اِت آرمیس
شرارت در مایع نخاعِ جاندارِ مجهول شناور‌‌
مغز؛ ارسال دستوری شوم به سمت بازو!
مقامِ حرکت به امرِ آشوب؛ گرامرِ جنایت.
بازو به مُچ؛ مُچ به انگشت.
حلقه برروی گردن. فشار. فشار.
برروی مقطعِ تنفسِ جاندارِ معلوم!
تشریحِ خشنِ نیرو‌‌؛ افزایشِ حجمِ جبرِ متمرکز؛ فیزیکِ سَلاخی
جاندارِ معلوم؛ هایپوکسی. تیرگی ادراک.
قبل از احتقان وُ انسداد نفس اشک از چشمانش سرازیر شد
بوی قربانی شدن در جمجمه‌اش پیچید
چشمانش بسته وَ قطره‌ای خون از بینی وَ شُره‌ای از گوش او جاری شد. سرفصل؛ آدم؛ ماقبل بشر!

عطری گرم، تب دار، عرق کرده نَمور، هیستری، دارک اسموکی اسپایسی، چوبی رزینی، انیمالیک با شاهرگ های شیرین که مدلی از دل آشوبه رو ایجاد میکنن. در بین دود چوب و احوالات اسپایسی سه جریانِ منحصربه‌فرد وَ مضطرب وجود داره / یک. رایحه ای خون مانند که متعفن نیست ولی حتما استرس‌زا هست / دو. حجم وَ بویی شبیه به ترکیبِ بوی شیره، سوخته تریاک، قره‌قروت وَ چوبِ خاکستر شده. / سه. خطوط متالیکِ مرموز که دنباله‌ی بوی خون رو به تیتراژ پایانی عطر متصل می‌کنند. پایانی که به شکلِ وحشتناکی دود گرفته وَ عزادار است!

قانون. برداشت ما از پیرامون، حاصل درونیات ماست.

شخصا هیچ علاقه‌ای به این عطر ندارم ولی همواره به هنرتجربی احترام می‌ذارم و سعی میکنم بدبین باهاش برخورد نکنم / البته قابل فهم و محترمِ که یک نفر با این رایحه به انزجار برسه. هزاران دلیل میتونه داشته باشه که یکیش [فقط] خودِ رایحه است.
اما همانطور که نوشتم، خود من هم وی ات آرمیس رو نمی‌پسندم وَ اصلا نمیدونم چنین مخلوقی را چرا، چطور، چگونه و چه جایی باید استفاده کرد. یا کانسپت پشت اثر خیر را دنبال میکنه یا شر. یا این‌که اصلا خیر و شر چه مفهمومی میتونه اینجا داشته باشه! یا چرا باید با چنین لنزی به دنیا نگاه کرد و و و...! درکُل عطرِ عاصی و مُکدری محسوب میشه و مغز تو کله‌اش نیست. خیلی اطوار افیونی و افراطی داره. که چی؟ نمیدونم واقعا. ولی حس میکنم بهترِ بشر تا حدامکان از شمایلی که مغز نداره دوری کنه!


خارج قسمت. دریافت‌های حدقه چشم؛ جهان‌بینی کلی نیست!
[بااحترام بسیار بسیار زیاد-مکاتبه نه نقد-کلام نه شخص-برداشت نه اصل]
عطاری و خلق عطر هنر است. نه کالا. باتل عطر، پکیج در ویترینِ فروشگاه، مکاتبه درارتباط با مارکتینگ رایج، اصلِ استفاده از عطر و... به تعریفِ کالا و شی تنه می‌زنن! ما در مورد عطاری وَ چگونگی ترکیب حرف می‌زنیم. از خلق، کشف، ایجاد وَ انتشار! پَس؟ از هنر داریم می‌گیم نه کالا! آیا بین عطر و مثلا کمددیواری یا ناخن گیر فرقی نیست؟ بحث بر سر قیمت میشه کالا! کالا، شی، جسم، ماده و... هرکدام تعریف و تفهیمی دارند. هنر هم در این بین در بررسیِ جان دار بودن و یا خیر [حتی] قرار می‌گیره که وارد بحث نمیشیم.
هنر ابداع و بهتر است بگوئیم اکتشاف بشر است برای بهتر زیستن. [یا هر تعریف دیگری] هر آن‌چه به بشر وَ اکتشافات وی ارتباط داشته باشه به تاریخ او هم مرتبط است! [اصل منطق/بنده فقط راوی و کاتب هستم] تاریخ بشر یعنی دین، خرافه، واقعیت، فلسفه، الهام، مذهب، عرفان، تولد، مرگ، جهنم، بهشت، علوم، پوچی، تجرد، اجتماع، اقتصاد، فرهنگ، تجاوز، تعرض، روانشاسی، جنگ، جنایات، صلح، سکس، دوستی، دوری، ایجاد، روشنگری، کلیسا، ضد کلیسا، خاطره، حجریت، ادوار، طبیعت، خدا، شیطان و هزاران هزار اصطلاح و اصول دیگر! نگاه کوتاه و بعیدی به نظر می‌رسه که بنويسيم مخلوق را باید از تاریخِ خالق اون جدا کرد! بیسوادی دقیقا جایی اتفاق میوفته که ما فکر کنیم یک جامعه کاملا وَ مطلق بیسواد است! بنویسیم مطمئنم. معتقد باشیم [درپنهان] که برای ایجاد یک جریان همه باید از یک خط پیروی کنند. کسی که نقاشی‌های دوره باروک رو با زاویه‌ی یک مذهبیِ کاتولیک می‌بینه اشتباه میکنه! اونی که همون نقاشی رو با فلسفه می‌بینه اشتباه میکنه. اونی که با منطق کلاسیک می‌بینه اشتباه میکنه. اونی که با روشنگری می‌بینه اشتباه میکنه. اونی که با حدودِ نگاهِ شخصی می‌بینه اشتباه میکنه. اونی که کُمدی می‌بینه اشتباه می‌کنه. اونی که تراژدی می‌بینه اشتباه میکنه. پس کی درست...!!؟؟ جهانِ بشر بستری از دین ضد دین، فلسفه ضدفلسفه و بطورکلی جذب و دفع است. جایی که یک آرتیست [خالق] میشه سورچینلی وَ تا گردن تو کلیسا غرق. یکی میشه گوالتیئِری که تفکرات مدرن، پساکلیسایی حتی ضدکلیسایی داره. یکی میشه میانه رو منطقی فلسفی مثل تاور! چطور می‌فرمایند این‌که عطر آغشته به فلسفه و دین میشه یعنی ما بیسواد و پشت کوهی هستیم و یا نه من این رو نگفتم اصلا! حیف نوشته‌های خوب و ظریفی که در پایان‌بندی خراب میشن. این هم دقیقا جایی اتفاق میوفته که حس می‌کنیم فهمیدیم چه خبرِ. مرز بین نظر شخصی و آسیب رو گم می‌کنیم. تایپ نه شرقی نه غربیِ منسوخ شده‌ای که در تعریف خودش حل میشه. یعنی ایده ای که فکر می‌کند عطر یعنی رایحه وَ موسیقی یعنی لا در گام چهارم پیانو! نخیر. هنر داستان داره عزیزم. خیلی زیاد [هم] داستان داره. باید آغشته بشه. کتاب ساده ی فسلفه هنرها رو مطالعه بفرمایید! ببینید نگاه اصولی به مخاطب هنر چیست و یک مخاطب واقعی باید چطور باشه و چگونه ببینه...!!

معتقدم در نهایت هرکاری کنیم جبر و خدشه از نوشته های ما بیرون میزنه. این مسئله به ژنتیک ربط نداره. تاریخ عزیزان؛ تاریخ! [غالبا] تبدیل به یک کج دهنی سیال شدیم. از شخص خودم تا باقی...!