چقدر زیبا نوشتین.
طوری که باعث شد ساعت 4 صبح برم سراغ شیشه دوین که از عطرافشان گرفته بودم و هنوز نصفش مونده و یکی دو پاف بزنم به احترام سه دهه همراهی بی منت این یار غار بی ادعا
ممنون بابت یادآوری :)

درود بر استاد بوترابی عزیز

بهرحال معروف شده دیگه. خودشم زنده نیست بریم یقه‌شو بگیریم ببینیم راسته یا دروغ! :)))
ضمن اینکه من این داستان رو در مورد آرامیس هم شنیده بودم که بنده خدا به «دوین» هم علاقه خاصی داشته.
در مورد دیویدوف زینو هم که می‌گفتن عطر مخصوص آقای صدا (Ebi)

از همه خنده‌دارتر اینکه یکی از دوستان در محفلی افاضات فرموند که عطر مورد استفاده آقای برد پیت «شنل فایو» هست!!!!! که بعداً کشیدمش کنار و گفتم دوست عزیز. حالا ما که خودی هستیم. ولی جلوی دیگران نگو! این عطر زنونه است! اگه بر اساس اون پوستر معروف میگی، طفلک فقط تبلیغ کرده و پولش رو گرفته نه اینکه خودش استفاده‌کننده باشه :))))

بریم سر اصل موضوع:
مطمئن نیستم ولی فکر میکنم در مورد مبلغ حقوق که فرمودین چندسالی رو جا انداخته باشین. 2500 تومن در سال 54 مبلغ خیلی بالایی بوده. یادمه دبستان که بودم (اوایل دهه شصت) یکی از معلم‌ها شکایت داشت که دریافتی حقوقش 2هزار و خورده ای هست. بازم میگم مطمئن نیستم و شاید اشتباه کنم.

مانا باشید و برقرار

ممنون از لطف شما.
راستش ادای معلم‌ها رو که درمیارم.
اما دانا و فرهیخته دارای وزن سنگینی بوده که قطعاً و یقیناً شامل حال بنده حقیر نشده و نخواهند شد. در این مورد بهم اطمینان کنین :)

دیروز در یک کامنت دیگه (نمیدونم کجا بود) اشاره کردم که برای سن و سال ما هر راریحه ای، اگر ردپایی از گروه بویایی چایپر به همراه نداشته باشه انگار چیزی کم داره!
فکر کنم زینو برام خوب باشه.
اول فصل سرما برم قلّک رو بشکنم و بخرمش :)
روایحی که فرمودین رو حتما در موردش مطالعه میکنم.
بازهم ممنون از لطفتون

ممنون از لطفت Telecaster همیشه عزیز

اولا قابل شما رو نداره دستور بفرمایید سینه خیز میام تقدیم میکنم

ثانیا حالا ما میگیم بازخورد. ولی بازخورد گرفتنِ زیاد هم برای شغل ما(معلمی) اونهم وسط تابستون در فضای بسته کلاس میتونه به قیمت جونمون تموم بشه :)

خوشبختانه فاصله خونه تامحل کار نزدیک 2ساعته و همین موضوع باعث میشه چیزی از رایحه باقی نمونه و بوی زیبای پشم!!! گوسفند فاستونی کت شلوار، بیشتر از عطر به مشام برسه :)))

بر اساس صفحه شخصی تون و اینکه دیویدوف زینو استفاده میفرمایید و با توجه به شناخت سطحی که از بنده حقیر پیدا کردین به نظرتون به خریدش برای زمستون امسال جدی‌تر فکر کنم؟

(یکسالی هست که میخوام بخرمش ولی دودلم)

ممنون

سلام جناب هوشمندی بزرگوار
ممنون از نظر لطفتون.

معنای انرژی زیبا رو که نمی‌دونم تونستم بفهمم یا نه، ولی اگه ذرّه‌ای از اون انرژی هست برمی‌گرده به دوران جوانی و خامی و جهالت. همون دورانی که تصور می‌کردیم اومدیم دنیا رو تغییر بدیم!

در اون مقطع، بنده حقیر شغل اصلیم بجز معلمی، نویسندگی هم بود که 4 جلد کتاب نوشتم و سه جلدش رو اداره ارشاد مورد عنایت قرار داد و اجازه چاپ نداد و فرمودن که تو خیلی بی‌ادبی!!!!! (منظور عزیزان صراحت گفتار بود البته!)

چهارمین کتاب هم 4 یا 5 بار قیچی خورد (قیچی خوردن اصطلاحیست برای سانسور کردن متن کتاب در اداره ارشاد) که االبته منتشر شد ولی اجازه فروش بهش ندادم و رایگان توزیع کردم بین مدیران سازمان‌ها و تموم شد رفت.

خلاصه اینکه محبت دوستان باعث شد نوشتن و نویسندگی رو ببوسم و کنار بذارم.

جدیدا هم محبت ادمین یا مدیر محترم سایت عطرافشان باعث شده کمی جدی‌تر به موضوع «مودبانه نوشتن» فکر کنم :))))
همین دیشب یک متن طولانی نوشتم که امروز دیدم رد شده
(مدیر گرامی. شوخی کردم. شما هرچقدر هم رد کنی برامون عزیزی)

البته این «بی‌ادب» بودن بنده همچنان ادامه داره! در جایی که تدریس می‌کنم با افتخار لقب «بی‌ادب‌ترین مدرّس» رو دارم :)
اون هم توسط کی؟
دختر خودم! که زمانی دانشجوی اونجا بود و یه روز گفت بابا می‌دونستی بی‌ادب‌ترین مدرس اینجا هستی؟!
البته امیدوارم فکر بد (از جنس چاله میدونی) نکنین!
علت اصلی این موضوع، مثال‌های زیاد بنده هست که در حوزه تدریسم (روانشناسی و علوم رفتاری) از ارائه مثال‌های 18+ هیچ ابایی ندارم (چند اخطار هم از وزارت علوم گرفتم)
:)))

میشه گفت یه جورایی با «وان من شو» بزرگ شدم. هر عطری که داشتم (حتی آرامیس دوین که حدود 30 سال امضای من بود) بازهم وان من شو در کنارش بود.

شاید متوجه شده باشین که بنده هم مثل بسیاری از قدیمی‌ها احترام خاصی برای روایح چایپر قائل هستیم (نگفتم خیلی دوستشون دارم. از واژه احترام استفاده کردم) طوریکه هنوزم با دیدن یک عطر تازه، ابتدا میرم سراغ گروه بویایی، اگه چایپر باشه با دقت بیشتری مطالعه میکنم درموردش. مثل ایو سن لورن تاکسیدو
(حالا اگه بگم خودمم معنای چایپر رو نمیدونم باور میکنین؟!)
:)))

قدر اون باقیمونده وان من شو رو بدونین که نسخه‌های جدیدش نسبت به قدیم از نظر پخش رایحه قابل مقایسه نیست. ولی خوشبختانه همون رایحه رو تا حد بسیار زیادی برامون تداعی میکنه.
به همین هم راضی هستیم :)

مانا باشید و برقرار

آقا دیدیم جای مانی(پول) که خالیه!
اما لومانی رو همه گرفتن.
گفتیم ما هم از قافله عقب نمونیم :)

یه مدل سفارش دادم که امروز رسید دستم. الان وسط خاموشی برق و لپ‌تاپی که داره باتریش تموم میشه و اینترنت نصفه نیمه گوشی، توان اعتبارسنجی اصالت اون رو ندارم (البته اینکه روش تشخیص اصالت عطر رو بلد نیستم هم در این موضوع بی اثر نیست!!!!)

مدلی که گرفتم لومانی پورهوم «اینتنس» هست. تفاوتش با محصولی که در صفحه‌اش هستیم اینه که اولا 150 میل هست و 100 میل نیست. ثانیا رنگ باتلش سبزه.

همچنین لومانی پورهوم آبی (طبق شنیده‌ها) خنک و ترش طبقه‌بندی میشه. تعجب میکنم چرا در بالای صفحه، طبقه‌بندی گرم انجام شده. شایدم من اشتباه میکنم
اما لومانی پورهوم اینتنس 150 میل سبز، طبع خنک و تلخ داره.

رایحه‌ش خوبه. اما اونقدر کلاسیک نیست که منو پرت کنه به گذشته‌ها. ولی نسبت به قیمتش ارزنده هست
پخش بویایی از نظر بنده صفر!!!
از نظر همسر گرامی عالی!!!!
یعنی تفاهم تا این مقدار!! چطور تونستیم 26 سال زندگی کنیم؟!
:)))))

البته بویایی بنده از بچگی کور بوده متاسفانه. حالا اینکه چرا تو عطرافشان راهم دادن، خودمم نمی‌دونم بخدا!
ولی خب بویایی همسرم مثل اکثریت بانوان بسیار قوی هست و ایشون همچنان میگن که بوی عطرش خونه رو پر کرده که طبیعتاً نظر ایشون به واقعیت نزدیکتره
مثلا یادمه مدتی قبل یه عطر دست‌ساز جیونچی جنتلمن ساخته بودم از اسانس ژیوادان HCV اصل(نه از این مترویی‌ها) اونم با بهترین فیکساتور و آب مقطر مخصوص تزریق و خلاصه با رعایت تمام موازین علمی و شرعی و اخلاقی. بوی نهایی طوری شد که میخواستم بندازمش بیرون!!!! همسرم نذاشت و گفت بوی به این خوبی میده. درصورتیکه من اصلا بو احساس نمی‌کردم!

لومانی پورهوم اینتنس 150 میل شیشه سبز در مقایسه با افسانه تکرارنشدنی «وان‌من‌شو» هیچ حرفی برای گفتن نداره. کنار شیشه وان‌من‌شو هم که گذاشتمش به اذن خدا سرش رو انداخت پایین و یه تعظیم کوچولو کرد و لُنگ قرمز رو طبق رسم قدیمیا انداخت زمین :))

ولی بازهم تاکید میکنم نسبت به قیمت 600 -700 تومنیش خرید ارزنده ای محسوب میشه.
فردا کلاس دارم. میزنم ببینم اگه بازخورد خوبی گرفتم میام خدمتتون عرض میکنم

ضمنا علیرغم اینکه قیمتش یه خورده گرونتر از آبی هست اما فکر میکنم جایی خوندم که آبی 100میل اصل فرانسه هست(یا حداقل میشه پیداش کرد) اما 150 میل سبز رو امارات تولید میکنه. مطمئن نیستم البته.

ممنون و مانا باشید

دکترجان. شاید منظور دوستمون الزاماً به دنیای عطر نبوده

بطور مثال در حوزه «تولید خودرو» فرانسوی‌ها ذات چندان جالبی از خودشون بروز نداده و نمیدن
مثلا تولید سیتروئن زانتیا بعد از اون افتضاح امتیاز در Euro NCAP که حتی سایت افریقای جنوبی هم حاضر به مونتاژش نبود خیلی شیک و مجلسی داد دست سایپا و ما ایرانیها سالها ازش به عنوان خودروی لوکس هم استفاده میکردیم!
یا نمونه بارز پژو 405 که نیاز به گفتنش نیست. بعد از توقف تولیدش سالها در ایرانخودرو در خدمت این بزرگوار بودیم.

در میان برندهای دیگرش اگر دقت کرده باشین شرکت «رنو» هربار که با ایران قرارداد بست، یک بازی سرمون درآورد
اون از افتضاح رنو21 که فقط فروخت و زحمت خدمات پس از فروش و ارسال قطعات رو به کتف راستش حواله کرد.

واسه همین ال نود خودمون چندبار بازی درآورد؟

واسه سیتروئن C5 واسه پژو 407 و ...

اما از اونطرف آلمانیها رو درنظر بگیریم. زمانی که بنز مثلا C200 روی خط تولیدش بود همه سایتها باید همزمان با آلمان همون مدل رو تولید میکردن (حتی مونتاژکننده ایران که اون زمان شرکت تاپ خودرو بود)
اگه مدلی از خط تولید شرکت اصلی خارج میشد و مدل جایگزین تولید میشد همه سایتها در سراسر دنیا موظف به قطع تولید قبلی و تولید مدل جدید میشدن و الانم همینطوره
حتی یادمه همین شرکت تاپ خودرو (در دهه هشتاد شمسی) که هنوزم تولیداتش رو تو خیابون میبینیم، از زبان مدیرانش شنیدم که در زمان مونتاژ، ما حتی اجازه ریختن شیشه شوی (تاکید میکنم شیشه شوی مثلا کاسپین) رو داخل خودرو نداشتیم. چون حتی این مایع هم از آلمان وارد میشد و داخل مخزن شیشه شوی بنز ریخته میشد (خودتون تعمیم بدین به دیگر قطعات)

خلاصه اینکه فرانسویهای (به قول دوستمون) مغرور در بعضی موارد در دنیا چندان خوشنام نیستن :)

ممنون از لطفتون. نگاهی به فروشگاهی که فرمودین انداختم. شهر جلفا هست و با توجه به قیمتش به نظر میرسه کیفیت خوب رو ارائه میده (چون بعضی جاها تا دویست و خورده ای هم قیمت دادن که بعید میدونم کیفیت خوبی داشته باشه) ولی خب درآوردن زیروبم فروشگاه کار الان نبود. باید حاضر بشم برم سر کار

ضمنا دیشب بطور اتفاقی ادکلن بروت ساخت استکبار جهانی(امریکای جهانخوار!) رو بطور اتفاقی در با سلام حوالی 2 میلیون تومن دیدم. با جعبه مقوایی و ضمانت اصل امریکایی بودن و اینکه اگه اصالت کالا نداشت پولتون به فروشنده تحویل داده نمیشه و کالا توسط پلتفرم بهتون برگشت داده میشه.
با این حال همچنان شک دارم بهش. اولا فروشنده رو اونقدر حرفه ای و دقیق ندیدم. ثانیا کالایی که نمیدونیم اصلا امریکا تولید میکنه یا نه رو(و اکثرا تولیدش رو داده دست فرانسه و ایتالیا) از کجا بفهمیم اورجینال USA هست؟! شخصا فکر میکنم اومدن شخصی مثل باراک اوباما یا دونالد ترامپ به ایران راحتتر ار ورود ادکلن بروک به ایران باشه ! :))))

مثلا تا جایی که خبر دارم عطر بسیار معروف و جهانی «مگنولیا» که همه خانمها میشناسنش سالهاست کارخونه اش در فرانسه تعطیل شده و سایت تولیدش تا جایی که میدونم به کشور لبنان منتقل شده (حالا اینکه وسط جنگ و خرتوخر کشور لبنان، آیا همچنان ادکلن تولید میکنه یا نه رو خبر ندارم) ولی گاه و بیگاه میبینیم که عطر مگنولیا با ضمانت تولید فرانسه(!!) رو برای فروش گذاشتن. کالایی که سالهاست در اون کشور تولید نمیشه. یا دروغ میگن یا از تولیدش سالهای زیادی گذشته.

درود بر مجید همیشه مهربان و Telecaster عزیز بابت راهنمایی‌های ارزشمندتون
اولا من تهران زندگی نمیکنم
ثانیا در بسیاری موارد، اعتقادی به خرید حضوری ندارم

فکر می‌کنم بجای تقابل «خرید حضوری» در برابر «خرید آنلاین» بهتره از عبارت «خرید هوشمندانه» استفاده کنیم. یعنی بدونیم کجا حضوری بخریم و کجا آنلاین.

من بهترین خریدهایی که داشتم آنلاین بوده. اما نه اینکه بشینم مثلا از دیجی‌کالا در عرض چند دقیقه خرید بزنم و بعد هم جنس تقلبی تحویل بگیرم!!!!
برای خرید حضوری اونقدر ولگردی در اینترنت انجام میدم و شُخم میزنم که بعضی وقتا حضرت گوگل صداش درمیاد و میگه داداش بیخیال! بکش بیرون از ما!!!

یک مثال بی‌ربط:
زمانی که جوانتر بودم و خیلی به ماشینم می‌رسیدم (و یکی از پایه‌های ثابت سایت تیونینگ‌تاک هم بودم) هرگز به مغازه لوازم یدکی نرفتم! یعنی یادم نمیاد برای ماشینم خرید حضوری انجام داده باشم. چون خیلی روی کیفیت اجناس حساس بودم.

درواقع تقلب فقط منحصر به دنیای عطر و روایح نیست. در حوزه قطعات خودرو هم به وفور شاهدش هستیم. مثل شمع خودرو و سنسورها و از همه بدتر روغن موتور (که در حد فاجعه‌بار تقلب توش زیاده) بر همین اساس در اون سالها اونقدر در اینترنت چرخیدم که نهایتاً:
شمع ماشینم رو از یک فروشنده در شهر جدید صدرا (حوالی شیراز) تهیه میکردم
وایر دست‌ساز با مقاومت صفر رو از ارومیه سفارش میدادم
رله‌های فن رو از فروشنده‌ای در قزوین سفارش دادم
بعضی قطعات رو از فلان فروشنده در خیابان ملت تهران
روغن موتور و فیلترجات (که بسیار حساس‌تر هستن) هم از جای مخصوص خودش و هرگز به هیچ تعویض روغنی اعتماد نکردم. خیلی راحت میشه فهمید که چرا موتور خودرو که قراره مثلا 20 سال کار کنه در کشور ما در کمتر از 5 سال کارش به تعمیر اساسی میکشه؟! پاسخ رو در همون اعتماد به تعویض روغنی میشه پیدا کرد! متاسفانه اونقدر دستم باز نیست که پته تولیدکنندگان روغن خودرو مثلا خارجی رو اینجا بریزم روی داریه (نه جای مناسبی هست و نه موضوع صحبت ما)

در حوزه لباس و پوشاک:
پارچه فاستونی 45 -55 برای پوشش رسمی رو فقط از یک فروشنده در نیشابور سفارش میدم
پارچه جین ضخیم رو از فروشنده ای در شهر طبس. از یک طرف شلوارهای جین مدشده در بازار برای سن و سال ما مناسب نیست! ازطرف دیگه خرید حضوری و پرو کردن شلوار یکی از زجرهای بزرگ زندگیمه.
کفش رسمی دست‌‌‌‌دوز (به سبک دوخت رانت بخیه که در ایران تعداد افرادی که از این روش استفاده می‌کنن به 5 نفر نمی‌رسن) فقط از یک فروشگاه قدیمی در تبریز
و ...

نکته مهم: یه وقت خدای نکرده تصور نکنین من خیلی خوش‌تیپ و خوش‌لباسم. اتفاقاً برعکس! اگه در حالت عادی بنده رو ببینین به احتمال زیاد دست توی جیبتون می‌کنین و دنبال پول خرد می‌گردین!!!! یعنی اینقدررررررررر داغونم در پوشش عادی.
فقط برای محل کار و تدریس خیلی روی پوشش حساسم.
چندوقت قبل یکی از دانشجویانم منو تو خیابون دید. باور نمی‌کرد من همون جونوری باشم که با اون تیپ رسمی هفته قبل باهاش کلاس داشتم :))))

البته این موضوع شامل حال بنده به تنهایی نمیشه. در بحث رفتارشناسی مدل DISC افراد دارای S بالا چنین خصلت‌هایی دارند که موضوع بحث ما نیست.

خلاصه اینکه هرگز در خریدهای غیرحضوری به مشکل برنخوردم

البته نمیخوام بگم خرید حضوری بده یا خدای نکرده با نظر ارزشمندتون مخالفت کنم.
بلکه خواستم عرض کنم خریدهای آنلاین هم اگه با دقت انجام بشه، خروجی خوبی بهمون خواهد داد.

یادمون باشه بسیاری از کسانی که فروش آنلاین انجام میدن(مخصوصاً در پلتفرمهایی که شما اول جنس رو تحویل میگیری و بعد از صحت اصالت کالا توسط شما، پول تحویل فروشنده میشه وگرنه کالا رو برگشت می‌زنین) برخلاف دیجی‌کالای مغرور و ازخودراضی، معمولاً کارشون رو خراب نمی‌کنن (البته موارد نقض فراوانی هم هست)

راستی جناب Telecaster عزیز. در نظرات دیدم که موفق به تهیه افترشیو بروت شدین. مبارکتون باشه. از شما چه پنهون، در به در دنبالشم!
تا جایی که میدونم شرکت چندملیتی یونیلیور پخشش رو دست گرفته و تولیدات اروپا رو پخش میکنه.
بیزحمت نگاهی به جعبه بندازین ببینین علامت U معروف (لوگوی یونیلیور) روش خورده یا نه.
اگه داشته باشه قطعاً فیک نیست.
این شرکت حتی در ایران هم فعال هست و محصولات «چای لیپتون» ، «صابون لوکس» ، «شامپوهای داو ، سان سیلک و کلییر» ، «طعم دهنده غذای کنور» و خیلی اقلام دیگه رو بصورت رسمی پخش میکنه (البته کنور مدتهاست در ایران پخش نمیشه) بسیاری از این محصولات هم که قبلا وارد میشد، الان در کارخانجات خودش در ایران تولید میشه. البته تا جایی که میدونم افترشیو مذکور شامل حال پخش در ایران نمیشه و به احتمال زیاد قاچاق وارد شده. ولی مهم همون اصالتشه.

درنهایت اگر به صحت اصالت افترشیوتون یقین پیدا کردین ممنون میشم زحمت بکشین آدرس سایتی که خریدین رو بدین تا ما هم ناکام از دنیا نریم :)

پیشنهاد میکنم دنبال نسخه امریکای جهانخوار(!) هم نباشین. بعید میدونم گیر بیاد.
پیشاپیش یک دنیا سپاس از محبتتون

درست فرمودین. اسانس‌فروش‌های مترویی ندارن. چون نهایتا گرید A لوزی وارداتی از پاکستان و عراق رو بهمون به اسم جنس خوب قالب میکنن و خدا میدونه داخلش چیه.
یه بار یکیشون به زور منو کشوند تو مغازه و برای اینکه ساکتش کنم گفتم اسانس «کلایو کریستین ایکس فور من» رو بده بو کنم. ادعا هم داشت که ژیوادان سوییسه!!! بعد از بوییدن بهش گفتم بعید می‌دونم شرکت معتبری مثل ژیودان بیاد از «پشکل بُـز» رایحه سلطنتی دربیاره!! (حالا بماند که تا جایی که خبر دارم و البته مطمئن هم نیستم اصلا ژیوادان اسانس این رایحه رو تولید نکرده! و هرچی تو بازار هست مال لوزیه )
طفلک ترجیح داد بحث رو ادامه نده و محترمانه منو انداخت بیرون :)))

اما در عین حال، معدود اسانس‌فروشهایی هم هستن که من خودم چندباری ازشون خرید داشتم
(پیدا کردنشون هم به راحتی نبود و کلی زحمت داشت)
مثلا اسانسی که همه جا به وفور گرمی 20 و خورده ای میبینیم رو ازش به قیمت گرمی 80هزار تومن خریدم و تفاوت کیفیتش قابل مقایسه با چیزی که ما در اکثر جاها می‌بینیم نیست و 99درصد اطمینان دارم که ژیودان گرید HCV هست. همون کار رو گرمی 52 هزار تومن هم خریدم که اونم ژیوادان بود با کیفیت واقعا خوب اما مطمئنم گرید LCV بود

(جدیداً نمی‌دونم چرا اداره بهداشت خیلی روی ژیوادان گیر میده. روی لوزی اونقدر حساس نیست. طوری که فروشنده به راحتی گریدهای لوزی رو می‌نویسه. اینکه T هست یا H یا اگه خیلی منصف باشه A. اما برای تولیدات ژیوادان چنین اجازه ای نمیده و اگه دقت کنین فروشنده نهایتا ذکر کرده تولید شرکت ژیوادان ـ که به فرض اصل بودن ــ 99درصد گرید LCV هست. چون تفاوت قیمت فاحشی با گرید HCV داره)

اتفاقا همین الان هم صفحه‌اش جلوم بازه و اسانس جیونچی جنتلمن ریزرو پرایو رو داره. با گرید T لوزی و رضایت بالای مصرف‌کننده‌ها

درنهایت بازهم حرف شما رو تایید می‌کنم دوست عزیز. درمجموع درست فرمودین .دقیقاً برخلاف اونتوس و ساواچ و امثالهم جزو معدود کارهای نایاب محسوب میشه که تو هر دکه‌ای نمی‌فروشن و ارزش کار (حداقل به این زودی‌ها) از بین نخواهد رفت.