امشب متن زیر رو اتفاقی از یکی از سایت‌ها خوندم که برام کمی عجیب بود:

« ... عطر مورد علاقه آمیتا پاچان که اسم خود او هم هست، عطر آمیتا باچان پورهوم است. آمیتا باچان برای به ثبت رسوندن عطر خود برند لمانی را انتخاب کرده که رایحه آن عالی است...»

یعنی این برند متعلق به حاج‌آقا پاچان خودمونه؟
یعنی 40 سال قبل در اوج بازی در فیلمهاش یهو هوس کرده به برند عطر هم خلق کنه؟!
(با توجه به اینکه کشور مبدا هم در عطرافشان قید نشده)

دوستان اهل فن، نظر خاص یا اطلاع بیشتری از این موضوع دارن؟

از شما چه پنهون، گیر سه پیچ دادم اینو بخرم (نه بخاطر حاجی پاچان! :)))
بلکه با توجه به مشخصاتش احساس میکنم یکی از روایح گمشده من باشه! یعنی قدیمی، کلاسیک و پیرمردی!
اما تفاوت قیمت این کار در سایت‌های مختلف (از حوالی 400 و خورده ای تا بالای یک تومن) کمی برای خریدار گیج‌کننده هست. سایت مورد اعتمادی رو میشناسین که ازش خرید موفقی انجام داده باشین؟
اگه این مشکلم رو حل کنین دعاتون میکنم
(الان تسبیح به دست، پای سجاده دارم کامنت میذارم)
:)))
ممنون از همگی

احسنت و هزاران تبریک بر این قدرت درک و شعور بالا
همیشه در ذهن خود در برابر افرادی مثل شما (که بسیار محدود و معدود هستند) کلاه از سر برمیدارم و تا کمر تعظیم میکنم.

چقدر علائم‌مون شبیهه. و چه جالب که نمی‌دونستم اینها می‌تونه علایم بلندمدت کویید ملعون باشه.

من تنها چیزی که از ابتلا به کرونا حس کردم این بود که فقط بویاییم برای چندروز از کار افتاد. هیچ علایم دیگری هم نداشتم. یادمه به خودم گفتم کرونا کرونایی که می‌گفتن ایییییییین بود؟!!!!! :)

اما...
حدود یکسال بعدش بود که کارم رسید به این دکتر و اون دکتر، طوریکه تشخیص اولیه‌شون MS بود!
به این دلایل بالینی:
1) عدم تعادل در راه رفتن، طوریکه همین الانم بعضی وقتا سرکلاس به دانشجویان میگم بخدا من چیزی نخوردم و مست نیستم!!!! :))) ولی خب هیچ دلیلی هم برای این عدم تعادل ندارم.
2) مه مغزی و گندزده شدن به حافظه و اینها هم که بماند
3) تغییر سریع شماره چشم و کم‌شدن غیرقابل‌باور بینایی با سرعت نور (نفهمیدم چطور شد که الان دو عینکه هستم و هرگز فکر نمی‌کردم که دوعینکه بودن از داشتن دو زن هم سخت تر باشه!! :)))
4) گزگز شدید ساق پاها طوریکه همین الان با یک دست تایپ میکنم و با دست دیگه ساق پا رو ماساژ میدم
و موارد متعدد دیگه

داخل پرانتز: لعنت بر این عوارض استرازنکا !!!!
یادمه مرحوم پدر رو بر اثر عوارض همین واکسن «زودتر» از دست دادیم. تاکیدم بر واژه «زودتر» این بود که ایشون مبتلا به کنسر (سرطان) بودن اما روپا بودن و پزشکان چندسالی رو به راحتی براشون تصور میکردن که زنده باشن و حتی سرکار هم میرفتن(مثل خودم معلم بودن) اما بلافاصله بعد از زدن واکسن (به دستور پزشک) دیگه نتونستن از جا بلند بشن و کمتر از یکماه برگشتن به زندگی اصلی و ما رو دلتنگ گذاشتن
(خدا همه عزیزان رو براتون حفظ کنه و اگر هم تنهاتون گذاشتن روحشون غرق در آرامش باشه)

باری...
نهایتا کارم به MRI و دیگر موارد تشخیصی کشید که خداروشکر گفتن پلاکی در مغز تشکیل نشده و MS از دایره نگرانیهامون حذف شد.

اما تا همین امروز من موندم و هزار و یک علامت بی‌پاسخ که کمترینش عارضه ME یا همون CFS هست (خستگی بی‌دلیل مفرط) که هنوزم درمانی براش وجود نداره

البته کربویی رو از دوران کودکی داشتم. تصور کنین مثلاً غذای خونه بسوزه و خدای نکرده خونه آتیش بگیره، بعد از اینکه آتش نشانی اومد و خاموشش کرد شاااااااااید بگم حس میکنم یه بوی سوختگی داره میاد!!! :))))
پ.ن: واقعاً من تو سایت عطرافشان چیکار می‌کنم؟! :)))

درنهایت از همه شوخی‌ها گذشته امیدوارم بهبودی هرچه زودتر براتون حاصل بشه
به امید روزهای بهتر

زیاد اهل کامنت گذاشتن نیستم و در این سایت بیشتر شاگردی می‌کنم. اما اجازه‌تون می‌خوام کامنت کوتاه اما پرمعنایی که نوشتین رو با استفاده از عبارات خودتون کمی کامل‌تر کنم.
شاید کسی از اینجا رد شد و به دردش خورد (و شاید هم نخورد!)
:)

حال خوب!
بله دقیقاً درست گفتین. عنصر نایاب و کیمیای عصر حاضر
قدیما مراجعین به روانشناسان، با امروز متفاوت بود. مشکلاتشون هم تفاوت داشت.
پولدار مشکلی داشت که فقیر ازش بی‌خبر بود و بالعکس.
درد آدم مشهور رو یک فرد گمنام نمی‌تونست درک کنه.
باسواد و بی‌سواد دردهای متفاوتی رو حمل می‌کردن.
و ...

اما در دنیای امروز، پولدار و بی‌پول، ثروتمند و فقیر(دقت فرمایید چهار واژه قبلی رو عمداً پشت سر هم آوردم. چون علیرغم اینکه در زبان محاوره فارسی، هم‌معنا هستن اما کاملا متفاوتن) باسواد و بی‌سواد، معروف و گمنام، همگی در یک درد مشترک هستند:
نداشتن حال خوب!

به عبارت دیگه مراجعین امروز (از هر قشری و با هر دردی) در یک موضوع مشترکن: «هیچ‌کس حالش خوب نیست»
که البته اون هم راه‌حل‌هایی داره که موضوع صحبت اینجا نیست
ولی اگه بخوام راهکار کاملاً موثر و جواب‌داده رو بطور خیلی خلاصه و به دور از موارد تخصصی بیان کنم، اثربخشی دو مورد زیر کاملاً اثبات شده:
1) حذف کامل اینستاگرام!
2) بستن پیچ تمام شبکه‌های خبری! (اینوری و اونوری هم فرقی نداره)

مورد دوم هم اشاره شما به «حال پر استرس» بود که بد نیست یادآوری کنم در حوزه روانشناسی تکاملی، عوامل متعددی رو باعث بقای نسل بشر می‌دونن که از نظر علمی هم اثبات شده که یکی از اونها (با نهایت تعجب) استرس بوده و هنوزم هست!

از «استرس» نمیشه و نباید فرار کرد
«استرس» رو هرگز نمیشه حذف کرد
انفجار هورمون‌های آدرنالین و کورتیزول در بدن موجودات زنده (که در لفظ عامیانه بهش استرس میگن) همونطور که عرض کردم باعث زنده موندن و بقای ما شد.

به حوزه محتواهای زرد از جنس مثلا روانشناسی و خزعبلات سوشال مدیاها و قانون جذب و دفع! و کائنات و اراجیف حوزه مثبت‌اندیشی کاذب و این چیزها کاری ندارم. هرکسی مختار به انتخابه. بهرحال اونها هم مثل موادمخدر اثرات زودگذر سرمستی و ایجاد حال خوب کاذب رو دارن!

اما در دنیای علم چیزی به اسم «ازبین بردن استرس» نداریم و بجاش از عبارت Stress Management یا همون «مدیریت استرس» یاد میشه.

این مهارت (مدیریت استرس) اونقدر مهم و حیاتیه که یکی از ده مهارت مهم و اصلی موردنیاز انسان دنیای امروز توسط سازمان بهداشت جهانی یا همون WHO عنوان شده

اونقدر مهم که سازمان‌هایی در امریکا فقط برای دوره مدیریت استرس پرسنل‌شون تا دویست میلیون دلار هزینه می‌کنن
(این نقل قول رو از زبان پروفسور محسن فاطمی استاد صاحب کرسی روانشناسی دانشگاه هاروارد عرض کردم و فکت دقیق دیگری ازش ندارم)

در مقام یک معلم کوچک که حالا یا بر حسب اتفاق یا از بخت خوب یا بد! یکی از دروسی که تدریس می‌کنم «مدیریت استرس» در مقطع ارشد برای مدیران کشورمون هست، اگه بخوام خیلی خیلی خلاصه بگم استرس ارتباط کاملاً مستقیمی با «ادراک» و بعد از اون «انتخاب» شخص داره.

تعجب نکنین! ما در دنیای امروز در بسیاری اوقات بر اساس «ادراک» خودمون میزان استرس‌مون رو «انتخاب» می‌کنیم! بدون اینکه خودمون متوجه بشیم
:)
پس از استرس نباید فرار کرد. بلکه باید مدیریتش کرد.
از «نگرانی» و «اضطراب» باید دوری کرد و از بین بُردشون که داستانش متفاوته

راستش[به درست یا به غلط] اینطور باور دارم که اونقدر زمان نداریم که «منتظر» حال خوب بمونیم. قرنهاست نیاکان ما «منتظر» هستن و ما هم مثل اونها. از آینده خبر نداریم. ولی چیزی که روی کاغذ میشه فهمید اینه که «عوامل خارجی» به سمت «بدترشدن» اوضاع حرکت می‌کنن نه بهتر شدن اوضاع!

پس شاید بهتر باشه که بدون «انتظار برای آینده بهتر» همین الان از غذای خوب، بودن کنار عزیزان، روایح خوش و امثالهم لذت ببریم که شاید فردا دیر باشه :)

یادی کنیم از نیما یوشیج و شعر معروفش:
چایت را بنوش
نگران فردا نباش
از گندمزار من و تو
مُشتی کاه می‌ماند برای بادها

به امید حال بهتر برای همه عزیزان

سلام علی احمد عزیز
اولا معتقدم «مالکیت» نظرات در محیط عمومی کاملا بی‌معناست. پس نیازی به عذرخواهی نیست :)
بلکه برعکس، ممنون که اومدی و ما و دیگران رو با یک برند جدید آشنا کردی
ثانیا رفتم یه سرچ کوچولو در دیجی کالا کردم. کوردوبا که اسم یک شهر در اسپانیاست پس طبیعتا این هم در بهترین حالت باید اسپانیایی باشه.
اما همونطور که گفتی درهای گرد [در زبان فارسی واژه «درب» به اشتباه استفاده میشه و واژه «در» درسته] و درهای سیاه رنگ و تفاوت قیمتشون، نشون دهنده تولید در 2 جای مختلفه. اما جالب اینکه در نظرات استفاده کنندگان درمورد یک مدل از نمونه ظاهرا اصلی (همونی که در گرد طلایی داره) نوشته بود که یک مدلش ساخت فرانسه!!!! بود و دفعه دوم که خریده تولید و پرشده در جزیره قشم بوده!
حالا شاید دوستان مطلعی از اینجاها رد بشن و بهتر بتونن راهنمایی کنن
بازهم ممنون از لطف و نظر ارزشمندت

استاد ببخشید. چندبار سوال و جواب‌ها رو نگاه کردم و متاسفانه بطوردقیق متوجه منظورتون نشدم که کدوم برند ایرانی رو فرمودید. برندینی یا فراگرانس؟ ممنون میشم دقیق ذکر بفرمایید.

من یک تجربه ناموفق داشتم از برند [اگه اشتباه نکنم] اسکلاره که از د.ی.ج.ی‌ ک.ا.ل.ا خریده بودم و انداختمش دور. بوی آب مقطر میداد. لامصب حتی بوی الکل هم نمی‌داد که اندکی حال دلمون رو خوب کنه:))
برندهای مختلف ایرانی دیگری هم هست که اونقدر نظرات متعدد در دیجی کالا می‌بینیم که نمیشه روشون حساب کرد.
شنیدم محصولات ع.ط.ر س.ر.ا (بازسازی رایحه عطرها) هم نظرات خیلی خوبی دریافت کرده که هنوز تست نکردم البته

با احترام به علاقمندان این رایحه، کاملاً باهاتون هم نظر هستم :)

همنشین محبوب 40 ساله من.

یک هفته‌ای هست که ازش استفاده می‌کنم. همونطور که به درستی فرمودین واقعا رایحه عالی داره. ولی شیشه‌ای که من دارم موندگاریش ضعیفه و پخش بو ناامیدکننده. با اینکه از جای معتبر هم تهیه کردم.
خودم وقتی میزنم هیچی حس نمی‌کنم و باید دماغم رو بچسبونم(البته از کودکی قدرت بویاییم نسبتاً ضعیف بوده و هست)
به عبارت دیگه می‌تونم با اطمینان بگم که اگه انتظار بازخورد داریم طرف مقابل باید بهمون بچسبه!
فعلاً که این عطر شده عطر مخصوص دخترم که همیشه از گردن باباش آویزونه :)
اجازه هم نمیده بیرون بزنم و خلاصه اینکه مالکیت انحصاری استفاده از این عطر برای بنده حقیر فقط داخل خونه و با اجازه شازده خانوم هست اونم زمانی که قراره بیاد بغل بابایی بخوابه :)
مجدداً یادآوری میکنم رایحه عاااااااالیه.
ولی خب از همه اینها که بگذریم همچنان دنبال تعویض امضای خودم (از آرامیس دوین) به عطر دیگه برای محل کار هستم و فعلا مشغول مذاکره با جناب لرد جورج از پنهالیگونز هستم تا ببینیم آخر این تراژدی به امضای بنده ختم میشه یا نه.

جناب نصیری عزیز
سلام و عرض ادب
تست بیش از 400 عطر در طول بیست سال، از نظر شخصی خودم، چیزی معادل فوق لیسانس در این حوزه هست و فکر میکنم در این مورد میشه شما رو با لفظ «استاد» خطاب کرد
بر این اساس عرض میکنم که دایره عطرهای من از «وان من شو» و «دریک اورلن» و از همه مهمتر «آرادمیس دوین» که بسیار دوستش دارم، خارج نبوده و هیچ عطر دیگری به دلم ننشسته (در مورد دیویدوف زینو هنوز تست نکردم و دودلم)
با توجه به موارد فوق و سلیقه عجیب و از رده خارج(!) بنده حقیر، کارتیر پاشا رو پیشنهاد میکنید؟
و اینکه بر اساس شغلم (معلم هستم) آیا مناسب پوشیدن قبل از کلاس درس هست؟ با توجه به اینکه از زمان استفاده تا رسیدن به کلاس یکساعتی تو راه هستم.
پیشاپیش ممنون از پاسختون