PAPILLON ARTISAN PERFUMES - Salome

حقیقتا اولین مرتبه که در فصل تابستان عطر را روی مچ دستم اسپری کردم به شدت برام زننده بود و نمیتونستم تحملش کنم و پیش خودم میگفتم ۱۴ میلیون رفت تو پاچم اصلا معلوم نبود بو چی میده درهم برهم و دارک و تیره و دودی و حال به هم زن
گذاشتمش کنار و یه روز سرد زمستانی روی لباس اسپری کردم و واااااااای، خدای من، خیلی زیباست 😍😍
هیچ وقت جرات پوشیدنش توی جمع را پیدا نکردم چون گرما و صمیمیتی چون پوست و‌حس بعد رابطه را داره. بسیار عاشقانه و هات.
۴ درصد مشک طبیعی هیراکس در کنار سیوت و کاستوریم در عطر به کار رفته. که روایح ایندولیک یاس و شکوفه پرتقال روی بستری مشک الود میرقصن و کار اغواگری را انجام میدن.
پایه رایحه کلاسیک داره گویا در یک کلاب چوبی قدیمی وارد شدی. من نظر کاربر افشار را قبول دارم انگار تابوت توت انخ آمون را باز میکنی. یه تابوت زیبا و اما پوسیده.
سالومه معمولا با روجا دیاگیلو مقایسه میشه اما روجا میتونه هزینه سنگی برای شما بزاره و از نظر من به زیبایی سالومه نیست.

ٍسالومه عطری خاص وباکیفیت اما بی مصرف از پاپیون برندی گزیده کار و خوشنام .عطری که انگار بعدسالها توقیف اکران شده عین فیلم جن گیر به همون اندازه متفاوت خاص وخوش ساخت با این تفاوت که جن گیر هنوز دیدنیه اما سالومه پوشیدنی نیست.سالومه شاید برا بعضی ها حسی نوستالزیک را به ارمغان بیاره اما قطغا خیلیا رو فراری میده سالومه عطر امروز نیست عطر دیروز هم نیست عطر قرن گذشتس .چیزی که در مورد این عطر نمیفهمم فلسفه تولیدشه چیزی که نمیتونم تصور کنم جا دادن این عطر توفهرست تولیدات پاپیونه قرار دادنش کنار اسپل 125 مدرن وپیشرو

باسلام خدمت شعرای سایت واقعا هنر نگارش و قدرت قلم دوستان ستودنیه ولی من هرچی گشتم یه نظر کاربردی نسبت به این عطر پیدا نکردم بله در طول تاریخ فلاسفه و ادبای بسیاری دنبال فلسفه زندگی بودن و متون و شعرهای زیادی سروده شده ولی تا به امروز دلیلی برای دلیل وجود زندگی ارائه نشده! فلسفه خلق این عطر هرچه که بوده جالب بوده ولی دست آخر بازم میرسیم به خود عطر!
بقول جناب خیام:
گویند بهشت با حور خوش است
من میگویم که آب انگور خوش است
این نقد بگیر و دست از آن نسیه بدار
آواز دهل شنیدن از دور خوش است!

سلام خدمت همه ی دوستان
نازنین خانم من الان کامنت های سالومه رو خوندم و به نظرم پرنیان خانم درست میگن به نقاشی Gustave Moreau نزدیکتره این عطر
چونکه خود عطار گفته از رقص معروف سالومه برای هرود الهام گرفته که در انجیل اومده( خودش گفته که ایده ی پشت عطر بوی پوست سالومه بعد از رقصیدن روی خز و پوست حیوانات بوده )
و خیلی از هنرمند ها یا نقاشی این داستان رو کشیدن و یا شعر و نمایشنامه و ... در موردش نوشتن که بعد از نوشته‌ی اسکار وایلد به dance of seven veils معروف میشه این رقص

نکته آخر اینکه اون فرد قدیسی که سرش رو به خاطر سالومه میبرن
یوحنا نبوده ، حضرت *یحیی* بوده
چونکه حضرت یحیی با ازدواج هرود و سالومه که برادرزاده و دخترخوانده هرود بوده مخالفت کرده
برای همین بعد از رقص معروف سالومه،پادشاه که عاشقش بوده قول میده که هر خواسته ای سالومه داشته باشه رو انجام بده
و سالومه با راهنمایی مادرش سر حضرت یحیی رو درخواست میکنه

*john the Baptist *

یوحنا اگه اشتباه نکنم میشه john the apostle

لی سالومه
زن زیبای روسی گرفتار در بند عشق نیچه و پل
و درگیر نزاع این دو !
خانواده ی سه نفره ایی با سرانجامی ناخوش
نه اهلی نیچه شد و نه اهلی پل !

چه کسی میدونست اون لحظه که از نیچه جدا شد و رفت با پل چه عذاب وجدانی میکشید؟

لحظه ایی که میدونست دیگه نمیتونه با نیچه ادامه بده و در عین حال سراسر پر بود از تمایل به کمک به اون! ولی میدونست نمیتونه.

چه کسی میدونست
تبدیل شدن به یه شخصیت منفور در دید خیلیا
و اسم خیانت به نیچه رو یدک کشیدن ( درست یا غلط ) چه با اون کرد؟

.
.
.

کاش میشد بفهمم کدوم سالومه اینسپریشن این عطر برای عطارش بوده و قصه اش چی بوده

پی نوشت کسی اگه میدونه خیلی خوشحال میشم بگه.

باز هم لندن، اما نه سریال و موزه و نه توماس شلبی..
یادش بخیر.. یک وقت اشتباه نکنید ها، فیل یاد هندوستان کردن نه! فقط یادش بخیر..

سالومه برای من عطر دختری بود که بعد از گذشت چند سال رنج و درد همه میبیننش و می گن چقدر خانم شده، چقدر بزرگ شده، چقد عوض شده!!
سالومه چند سال پیش دخترکی بود غرق در دنیایی رنگی.

او سیاه می پوشید و دختر سفید
او اخم می کرد و دختر مظلومانه لبخند می زد
او سیگار می کشید و دختر پریشان حال می شد از برای ریه هایش. قربانت شوم کمتر بکش، من جایت نفس تنگی می گیرم..
او پیانو می نواخت و دختر پریشان تر می شد
او خود اعتراف می کرد که بد اخلاق است و دختر اما می گفت که به جان و دل می خرد همه را...
روزی با مادرش این شور و شیدایی را در میان گذاشت، دعوایش کردند و موج سرزنش ها بر سرش آمد، ترسیده گفت: به پدر نگویی یک وقت...
دختر اما با تمام سرزنش ها عاشقی می کرد، دیوانگی می کرد، رنگ از رخش می پرید، بی دست و پا ترین می شد در مقابل او، رقت انگیز می شد در مقابل مرد..

مدتی در دنیای خودش اورا داشت، اما مهربان تر، خوش خنده تر. سیگار هم کمتر می کشید. در عوض بیشتر می نواخت و دختر برایش می خواند. برایش غذا می پخت، ولش می کردند خودش قاشق در دهان او می گذاشت. پیراهن هایش را می بویید و اتو می زد، خانه اش را مرتب می کرد، دستانش را می بوسید، در آغوشش می گرفت و زمان همان جا متوقف می شد..
اما طوفان به پا شد، چیزی که از آن واهمه داشت سرش آمد. گویی تمام خیالاتش یکباره دود شدند و هوا رفتند..
مدتی بس طولانی غصه می خورد و گریه می کرد، حتی مادرش هم برای او دلسوزی می کرد و دلداری اش می داد..
بالاخره به خودش آمد. بالاخره کفه ی عقل و منطق بر کفه ی قلبش سنگینی کردند و او تمام کرد آن حال زارش را.
آن سیاه پوش، حالا شاهزاده ای با اسب سفید دختری دیگر بود اما او..
او در دنیایی موازی اسبی سیاه داشت، خودش هم سیاه می پوشید. یک تنه می تازاند و از دشت ها عبور می کرد، می جنگید و سرش را بالا می گرفت و خم به ابرو نمی آورد. او دیگر بی‌دست و پا نبود. دست و پا گم کردن دیگر برایش معنا نداشت. اما دیوانگی هایش را هنوز هم داشت، با خودش صادق بود و از ذاتش آگاه. از مقابل دیدگان پنهان می شد و پا برهنه روی زمین خیس قدم بر میداشت و زیر باران می رقصید و در برف ها غلت می خورد.
حالش خوب بود. تنها بود و دیگر در خیالاتش هم عشق بازی نمی کرد و حالش خوب بود. شاهزاده ای با اسب سفید نداشت و حالش خوب بود، خیلی خوب...
او سالومه می پوشید، دیگر پرنسس نبود. او حالا هم شاه خودش بود و هم ملکه خودش...

دوستان عزیزم سلام
نظرتان راجع به این برداشت و تصویر برای این عطر چیست ؟
فیلم تایتانیک ( جیمز کامرون ) را که حتما دیده اید ، با بازی کیت وینسلت در نقش رز و لئوناردو دکاپریو در نقش جک .
نا گفته نماند این فیلم از سلائق من در ژانرهای سینمایی نیست لیک برخی صحنه های آن را به غایت میپسندم .
سالی که روایت این فیلم است ( مهم ) و صحنه ای را که رز ، عریان بر کاناپه دراز میکشد تا جک او را به تصویر در آورد به یاد بیاورید !
از رایحه ی قلم در دست جک تا کاغذ و کربنی که بر آن است و کاناپه ای که یادم نیست جنسش از چه بود لیک شما باید چرمی فرض اش کنید و گلدان پر از گل و ظرف پر از مرکبات و میوه و لوازم چوبی ی اطاق و جعبه ی سیگار برگ بر میز چوبی و نسیمی که از اقیانوس میرسد و آن الماس درشت آبی رنگ بر سینه ی رز و عرق شرم و نگرانی و اشتیاقی که بر تن هر دو نشسته است .
آنرا تلفیق کنید با صحنه ی بخار گرفته ی آن اتومبیل قدیمی که بر شیشه هایش حرارت عشق منقوش است از عرق شوقی که از تن هر دو بر صندلی ی چرمی ی اتومبیل میچکد به اشتیاقِ کلید که تا سرحد خشونت پیش میرود به باز شدن صندوق گنج !
تنها درد ملذوذ گیتی و یگانه صندوق ممهوری در جهان که اشتیاق دارد به باز شدن قفل تا راز و گنج مُهر به مِهر قلب و خشونت کلید تسلیم کند !
نیاز ، نیاز ! خصوص زمانی که با ناز می آید !
این کره ی مدور چقدر داستان در خود نهفته دارد لیک همه ی داستان هایش آغازی دارند و پایانی و هوشمندان بر پایان بیشتر نظر کنند که میدانند پایان نزدیک تر است بر آغازی که پایان ندارد !
به فلسفه ی زیبا چشمانی که هماره این صحنه ها را میبیند دقت و تفکر بسیار کنید !
آیا تلفیق روایح این دو صحنه ، رایحه ی این عطر نیست ؟ :)
ارادت ها

هی سرما چه الواط، کله‌شق و بی‌سروپایی...! زوزه می‌کشد پشت پنجره و دجالان می‌کِشند دندانِ خنده را مبادا به‌هم بخورند و صدایی برخیزد. بی‌نوا خجالت می‌کشد لبخند بزند و همین‌هاست که تبسم را می‌کُشد! سالومه عطر همین دنیاست. دنیایِ زوزه‌ی توله‌گرگِ زمستان، لرزیدن کودکانِ یتیم سر چهارراه‌ها، شکفتن گل‌سرخ برروی سینه‌ و خشکیدن باغ‌ها! آه سینه‌ها باغ‌ها و ای باغ‌ها سینه‌ها! راستی سگ‌ها را دیده‌اید که چه بی‌پناه هستند مابین چنگال سوز و یخ‌بندان؟ چشم‌هایشان که توگویی زار می‌زنند. سگ‌های تکیده زیر خطِ فقرِ آسفالت...! شتاب کن، شتاب کن، شتاب کن ای یوحنای معمدان. خونِ بشر رو به لختگی‌ست. شتاب کن شیرابه‌ی زباله‌های فکری همه‌جا را به گند کشیده‌ است. ندا آمد به جان از چرخ پروین... نگران نباش فرزندم. کسی خواهد آمد که شمارا با روح‌القدس و آتش تعمید خواهد کرد. آن منادی بزرگ را به‌شما نوید می‌دهم! سالومه سالومه سالومه. شتاب کن. یحیی از گور برخاسته... مرا خواستِ نگریستن بر تو نیست ای سالومه. افراطِ تو به عشق نمی‌ماند. طمع و حرصِ تو هوسِ معشوقه‌کشی دارد. من به ندای تو نظر نخواهم کرد. دور شو ای شیطان که بانگِ بالِ فرشته‌ی مرگ را می‌شنوم. یوحنا یوحنا یوحنا. شتاب کن. سالومه از گور برخاسته... آخر لب تو را بوسیدم ای یحیی. از دهانت مزه‌ی تلخ چشیدم. آیا تلخیِ خون بود یا تلخی عشق؟ می‌گویند عشق تلخ است. چه‌باک که من عاقبت لبانت را بوسیدم ای یحیی. شتاب کن سالومه. شتاب کن یحیی. عشق از گور برخاسته...!

سالومه عطر همین امشب است. جایی که زمستان تنِ درختان را دریک لحظه عور و خشکیده می‌کند. همین امشب که پس‌از برف است و بافت‌های بدن آرام آرام و بی‌صدا هایپوکسی می‌شوند. لب‌ها کبود! همین امشب که منتظرِ به‌خواب رفتنِ شهر بنشینی. سپس در خیابان‌ها؛ ما بین عریانِ درختان. لابه‌لای اتومبیل‌های خواب‌آلود... زیر پوستِ عبوس و زمختِ شب اندامِ ظریفِ زیبایی را لمس کردن! قدم قدم قدم و اندیشه که چرا سهراب گفت سایه شدم و صدا کردم کو مرز پریدن‌ها، دیدن‌ها؟ یا چه‌شد که شاعرِ دیوانه‌ی ما نوشت هر که او بیدارتر پر دردتر،، هر که او آگاه‌تر رخ زردتر...!

نام‌ش را بگذارید سرسام و هذیان. عذرتقصیر. اما؛ بماند برای شما که سرشت و جوهرِ وجودتان با مهربانی و عیب‌پوشی آمیخته است. قدر خود بیش‌از پیش بدانید و اگر در برشی به‌دنبال معجزه و منجی می‌گشتید به‌سراغ آینه بروید. تقدیم احترام و ادب خدمت شما و ناشرِ محترم. با آرزوی صلح، عدالت، برابری و شادی.

"به نام دهنده بی منت"

از خدایت عشق گرفتی اما خودش را عاشق کردی ، فرزندت را عاشق کردی ، بشر را عاشق کردی .
از او بندگی را یاد گرفتی اما خدایی کردی . خدایی برای فرزندت . برای روحش ، برای جسمش ، برای دنیایش.
ان چنان به فرزندت عشق واقعی را نشان دادی که دیگر حتی سالومه و هرا و کوپیدو و.. هم نمیتواند قلب فرزندت را بلرزاند. دیدن عشق بی منت ؟ هرگز... فکرش را هم نکن ...
دل شادت او را از خود بی خود میکند و اشک هایت جهنمش را سوزان تر .
امان از شبی که گونه ات خیس باشد . از ریشه میسوزاند بانی اش را ، مگر انکه خودت نخواهی !
و چه بسا شبی که لبخند بر صورت پاک و مهربانت باشد ، تا صبح بر بندگانت نعمت میفرستد.
خدایت همیشه بیدار است ، اما آن شب هایی که تا صبح بالای سر فرزند مریضت بیدار بودی تا تبش پایین بیاید و آرام آرام اشک بر گونه هایت جاری میشد ، خدایت از همیشه بیدارتر بود . با دست هایش اشک های روی گونه ات را پاک میکرد و فرشتگانش بر چشمانت بوسه میزدند .

خدایت دهنده بی منت است ، خودت نیز همینطور . برای همه ثابت شده است .

" به نام دهنده بی منت ، به نام فرشته زندگی ، به نام مادر "

ترا افریدم و درعجب ماندم از انچه خلق کردم . شبیه به خودم افریدم . نشانی از خودم را به تو دادم . به من عشق دادی . من هم به تو عشق خواهم داد . خوب میشناسمت ، بازهم برای خودت هیچ نمیخواهی . باشد . دستور ده تا فرزندت را به عرش برسانم . اما وای به روزی که دلت را بسوزاند . خودخواه میشوم و او را نابود میکنم . دست خودم نیست . اخر دیدن عشقت به فرزندت مرا عاشق کرده است . مگر میتوان چنین عشقی را دید و دلش را سوزاند؟ ... باشد ، اگر بازهم خودت نخواهی چنین نشود ، نمیشود . میدانم که حتی با دل شکسته نیز بد فرزندت را نمیخواهی...

چند کلام دارم ...

سالومه ، سالومه دوست داشتنی ، چرا ناراحتی؟ چرا همیشه صورت اغواگرت در انتهایش غمی دیده میشود؟ میدانم . سرانجام و مقصود افرینشت نمایش عشق بود . تمام تلاشت را کردی و با اغواگری و عاشقی کردن هایت فقط توانستی درصد کمی از قلب یک مرد را فرا بگیری . تمام خواسته ات نمایش کامل و چشیدن عشق است . عشقی که من در گل وجودت نهانیده ام . میخواهی عاشقترین باشی اما هنوز نتوانستی . خوب میدانم هرچقدر هم تلاش کرده ای که عشقی بی منت را به نمایش بگذاری اما ته دلت انتظاراتی داشتی و منتظر پاسخ بودی . سالومه قشنگم ، فرشته زیبای من ، جواب خواسته ات تنها یک چیز است . " مادر " شو ... مادر شو تا طعم عشق واقعی را بچشی . مادر شو تا زیباترین بوی دنیا را از گردن نوزادت استشمام کنی . مادر شو تا تمام دنیا عشقت را ببینند . مادر شو تا عاشقت شوم...

آنوبیس ، مغرور من . تو چرا ناراحتی ؟ با اینهمه غرور و قدرت و ابهتی که بهت داده ام بازهم در گوشه قلبت ناراحتی ای عمیق موج میزند . میدانم . میدانم دردت چیست . نگران نباش . هیچوقت قرار نیست جان یک مادر را بگیری . هیچکس نمیگیرد . من نمیگذارم . هیچوقت یک عاشق واقعی را از فرزندانش نخواهم گرفت . آنها همیشه باهم هستند . قلب و روح یک فرزند از عشق خالص مادرش پر شده است و آن دو روحشان بهم پیوند خورده است . تا ابد کنار همند و همدیگر را حس میکنند و عشق میگیرند . حال چه جسم فرزند پیش مادرش نباشد چه جسم مادر پیش فرزندش . نگران نباش . من هوایشان دارم . هوای معشوقم را . تو در این زمینه مرخصی انوبیس مغرور من .
-------------------------------------------------------------------------
"
با خوشحالی فریاد زد . دنیای او تاریک تاریک بود و هیچ نوری نبود . هیچ چیز را نمیتوانست ببیند . اما فریاد زد " دیدم ، نوری در قلبم دیدم " از او پرسیدم منبع نور را و گفت " لبخند عاشقانه مادرم را دیدم بعد از تولدم در آغوشش هنگامی که برای اولین بار چشمانم را گشودم "
"
--------------------------------------------------------
روز مادر تلنگریست تا بیشتر به پیوند روحمان با خدای عاشقمان توجه کنیم و از او عشق بگیریم . از مادر .

*** مادر ها و مادران آینده ، خانم ها ، تبریک قلبی مرا پذیرا باشید . عمیقا خوش بحالتان . " آن کس که ترا افرید ، زیباترین چهره هستی اش را در آینه به تو نشان داد . پس برایش لبخند بزن در این روز ".
اما نیز خوشبحال ما مرد ها ، از بچگی عشق واقعی را لمس کرده ایم و اگر عمری باقی ماند و معشوقتان خواست (خدای ما و شما ) ، هنگام پدر شدن نیز عشق واقعی را از نزدیک تماشا خواهیم کرد . آن هم عشق به یک بخشی از وجودمان ، فرزند از سوی معشوق خدای خالق عشق ، یعنی مادر آن فرزند .

----------------------------------------------------

• تمامی نمادها ، نمادهاییست که در تمامی ریویو کارهای بانو لیزمور دوست داشتنی استفاده کرده ام . دوستان همراهم به خوبی میشناسند . اگر معرفی ای از آن نماد ها در این سایت جا مانده است ، باشد طلبتان که به زودی خواهم گذاشت .
• این نوشته ، ریویوی این عطر نیست و در بامداد جمعه حوالی 5 صبح، برای تمامی مادران نوشته شده است . ریویوی این دوست داشتنی را نیز به زودی برایتان خواهم گذاشت .

این عطر بوی کشک مانند و پوست مانند میده؟